Studium jest poświęcone opisowi form, jakie przybierają i funkcji, jakie pełnią narratorskie komentarze towarzyszące wypowiedziom postaci w powieści Stendhala Czerwone i Czarne. Książka składa się z części teoretycznej i materiałowej i jest analizowana w oryginalnej, francuskiej wersji. Wprowadzony przez autorkę aparat pojęciowy został zastosowany z powodzeniem, co pozwoliło na wskazanie dotąd niedostrzeżonych aspektów pisarstwa Stendhala; rzecz niełatwa w przypadku klasyka, którego twórczość była przedmiotem niezliczonych studiów. Ponieważ praca dotyczy form i funkcji mowy przytoczonej w narracji powieściowej, zainteresuje zarówno literaturoznawców, jak językoznawców.
Aleksander Wit Labuda, Uniwersytet Wrocławski
Monograficzne studium Eweliny Marczak przynosi wnikliwy, wyczerpujący i wszechstronny opis komentarzy narracyjnych składających się na sekwencje dialogowe w powieści Stendhala Le Rouge et le Noir. Definiując mowę przytoczoną E. Marczak traktuje ją jako tekstową jednostkę kompozycyjną i wzorem Jacqueline Authier-Revuz przyjmuje, że jej rzeczowym odniesieniem jest całe wydarzenie słowne, a nie tylko jego werbalny składnik. W ujęciu modelowym przedstawia zatem sekwencje dialogowe jako tekstową kombinację dwóch segmentów: komentarza narratora zwanego w pracy didaskaliami oraz cytatu. Komentarz werbalizuje niewerbalne składniki sytuacji komunikacyjnej takie jak nadawca, odbiorca, czas, miejsce, inne okoliczności. Cytat to wszelkiego typu słowne reprodukcje werbalnego składnika macierzystej sytuacji komunikacyjnej. O ile ten ostatni segment tekstowy od zawsze przyciągał uwagę badaczy i podlegał wielostronnym opisom, to komentarz narratora, czyli narracyjne didaskalia zdają się być Kopciuszkiem naukowego opisu i poświęcono im dotąd niewiele prac. Wybór Autorki
wydaje się zatem w tej perspektywie niezwykle istotny [...].
Elżbieta Biardzka, Uniwersytet Wrocławski
WSTĘP
1. Od didaskaliów dramatycznych do didaskaliów narracyjnych
Didaskalia dramatyczne
Didaskalia narracyjne jako przedmiot badań
2. Cel pracy
3. Istniejący stan wiedzy
Perspektywa językoznawcza
Perspektywa narratologiczna
4. Metoda badań
I
CZĘŚĆ TEORETYCZNA
ROZDZIAŁ 1. OD KOMUNIKACJI USTNEJ DO TEKSTOWEGO
ZAPISU ZDARZENIA KOMUNIKACYJNEGO
1. Wielostrumieniowość komunikacji face to face
2. Mowa ciała: oznaki głosowe, mimo-gestyczne i proksemiczne
3. Rola komunikacji niewerbalnej
4. Zapis zdarzenia komunikacyjnego
ROZDZIAŁ 2. GENETTOWSKA DYCHOTOMIA TEKSTÓW NARRACYJNYCH
1. Triada Genette’a
2. Opowiadanie o wydarzeniach
3. Opowiadanie o mówieniu
ROZDZIAŁ 3. MORFOLOGIA OPOWIADANIA O MÓWIENIU
1. Definicja didaskaliów narracyjnych
2. Status didaskaliów narracyjnych
3. Tematyka didaskaliów narracyjnych
4. Morfologia cytatów i techniki montażu
5. Delimitacja didaskaliów narracyjnych
Didaskalia narracyjne a cytat
Didaskalia narracyjne a opowiadanie o wydarzeniach
6. Rola didaskaliów narracyjnych
Funkcje didaskaliów na poziomie fabuły
Funkcje didaskaliów na poziomie kompozycji tekstu narracyjnego
II
CZĘŚĆ ANALITYCZNA
ROZDZIAŁ 1. ZAWARTOŚĆ TEMATYCZNA DIDASKALIÓW
NARRACYJNYCH: NIEWERBALNE ASPEKTY
RELACJONOWANEGO ZDARZENIA KOMUNIKACYJNEGO
1. Sceneria dialogu: didaskalia sytuacyjne
Kontekst rozmowy
Parametry czasowe
Parametry przestrzenne
Dekoracje, rekwizyty i oświetlenie
Podsumowanie
2. Osoby: didaskalia postaci
Identyfikacja uczestników zdarzenia komunikacyjnego
Portret fizyczny
Cechy fizyczne, o których mowa
Cechy fizyczne, które są znakami zamiast znaków słownych
Cechy fizyczne, które są odnotowywane obok mowy postaci
Portret głosowy
Etos głosowy
Gestykulacja głosowa
Bezsłowne manifestacje głosowe
Portret kinezyczny
Znaki ciała powiązane z językiem i kulturą
Znaki ciała wolne od kontekstów językowych i kulturowych
Portret psychiczny
Portret przestrzenny
Wejście na konwersacyjną scenę
Sceniczne va-et-vient
Zejście z konwersacyjnej sceny
Podsumowanie
3. Didaskalia cytowanej wypowiedzi
Komentarz metajęzykowy
Komentarz metatekstowy
Komentarz metawypowiedzeniowy
Podsumowanie
ROZDZIAŁ 2. SKŁADNIA OPOWIADANIA O MÓWIENIU –
SPOSOBY ŁĄCZENIA PRZYTACZANYCH SŁÓW POSTACI
Z PRZYTACZAJĄCYM KOMENTARZEM NARRATORA
1. Morfologia cytatów
2. Czasowniki komunikowania
3. Techniki montażu didaskaliów narracyjnych z różnymi formami cytatów
Mowa niezależna
Mowa zależna
Mowa pozornie zależna
Mowa znarratywizowana
Wysepki dosłowności i modalizacje przytoczeniowe
Kombinacje różnych technik cytowania
Podsumowanie
ROZDZIAŁ 3. ROLA DIDASKALIÓW NARRACYJNYCH
1. Funkcje fabularne
Funkcja autoryzująca i adresująca
Funkcja weryfikująca, kontaktująca i amplifikująca
2. Funkcje kompozycyjne
Funkcja fokalizująca
Funkcja hierarchizująca
Funkcja regulująca
Funkcja identyfikująca
Funkcja dydaktyczna
Funkcja korygująca
Funkcja polemiczna
Podsumowanie
ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA
1. Korpus tekstowy
Analizowana powieść
Źródła przykładów
2. Opracowania
INDEKS NAZWISK
RÉSUMÉ