Książka jest pierwszą monografią historii pojęcia wzniosłości. Omawia teorie wzniosłości Pseudo-Longinosa, Boileau, Burke'a, Kanta, Schillera, Hegla, Schopenhauera, Vischera, Nietzschego, Lyotarda i innych. Podaje również teorię retoryki wzniosłości w dziele literackim, tzn. odpowiada na pytanie jak jest możliwe „przedstawienie nieprzedstawianego” w literaturze. Autor interpretuje też historię pojęcia wzniosłości w Polsce.
Od autora
Wprowadzenie
Część i:
Krótka historia wzniosłości
Cecyliusz z Kaleakte
Pseudo-longinosa o górności (peri hypsous)
Nicolas Boileau-Despréaux
Brytyjska XVIII-wieczna refleksja estetyczna: Edmund Burke
Immanuela Kanta analityka wzniosłości
Fryderyk Schiller
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
Artur Schopenhauer
Friedrich Theodor Vischer
Fryderyk Nietzsche
Inni
Część II:
Współczesny przyczynek do teorii wzniosłości
Jean-François Lyotarda
Postmodernizm i dążenie do „odrealnienia”
Negatywne przedstawienie, bez-formy i gwałt na wyobraźni
Estetyka genialności i wstrząsu
Wzniosłość nostalgiczna i innowacyjna
Część III:
Doświadczenie wzniosłości i elementy retoryki
Wzniosłości w dziele literackim
Elementy doświadczeniawzniosłości I: wzniosłe przedmioty
Elementy doświadczenia wzniosłości II: emocje
Jak jest możliwa retoryka wzniosłości w dziele literackim?
Postscriptum: krótka historia wzniosłości w Polsce
Wybrana bibliografia
Indeks
Summary