Definicja podstawy opodatkowania została określona w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Według niej do podstawy opodatkowania zaliczamy wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
1. Zasady ogólne – co wchodzi, a czego nie wliczamy do podstawy opodatkowania
1.1. Opłaty wliczane do podstawy opodatkowania
1.2. Obniżenie podstawy opodatkowania
1.3. Podwyższenie podstawy opodatkowania
1.4. Transakcje w całości lub w części finansowane dotacją
1.5. Podstawa opodatkowania w walucie obcej
1.6. Dodatkowe koszty, które pokrywa nabywca
2. Zakupy, w przypadku których podatnikiem jest nabywca
2.1. WNT
2.2. Import usług
2.3. Dostawa złomu i odpadów
3. Marża jako podstawa opodatkowania
3.1. Turystyka
3.1.1. Usługi własne wykonywane na rzecz turysty
3.1.2. Marża ujemna
3.1.3. Podstawa opodatkowania przy zaliczce
3.2. Towary używane
3.1.3. Podstawa opodatkowania przy zaliczce
3.2. Towary używane
4. Szczególne przypadki ustalania podstawy opodatkowania
4.1. Nieodpłatne świadczenie usług
4.2. Nieodpłatne przekazanie towaru
4.3. Aporty
4.4. Bartery
4.5. Sprzedaż budynku