Sektor kolejowy w polityce transportowej Unii Europejskiej / Juliusz Engelhardt

Celem podstawowym książki jest prezentacja ewolucji modelu funkcjonowania unijnego sektora kolejowego od 1991 r. oraz ukazanie głównych cech i zasad tego modelu według stanu na koniec roku 2016.
Książka jest skierowana do bardzo szerokiego spektrum odbiorców. Mogą nimi być pracownicy sektora kolejowego – zarządcy infrastruktury kolejowej, przewoźnicy kolejowi, spedytorzy, a w szczególności kadra menedżerska tych przedsiębiorstw. Odrębną grupę stanowią pracownicy instytucji rządowych i samorządowych, kreujący i realizujący politykę transportową, a także pracownicy naukowi zajmujący się zagadnieniami polityki społeczno-gospodarczej, w tym transportowej. Trzecią, nie mniej ważną grupą czytelników są studenci wyższych uczelni, zwłaszcza kierunków transportowych i logistycznych.

• Wstęp
• Rozdział 1. Wprowadzenie – podstawy programowe wspólnej polityki transportowej Unii Europejskiej w sektorze kolejowym
  • 1.1. Rys historyczny podstaw i budowy wspólnej polityki transportowej
  • 1.2. Biała Księga 2001 „Europejska polityka transportowa do 2010 r.: czas na decyzje”
  • 1.3. Biała Księga 2011 „Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu”
  • 1.4. Główne przesłanki polityki transportowej w sektorze kolejowym od 1990 r.
• Rozdział 2. Ewolucja modelu funkcjonowania sektora kolejowego w latach 1991–2016 w świetle regulacji Unii Europejskiej
  • 2.1. Nowy ład rynkowy w sektorze kolejowym po 1991 r.
  • 2.2. Ogólne reguły konkurencji w przewozach kolejowych
  • 2.3. Konkurencja regulowana w przewozach pasażerskich
  • 2.4. Dozwolona pomoc publiczna w sektorze kolejowym
  • 2.5. Rejestr infrastruktury i pojazdów kolejowych
  • 2.6. Utrzymanie pojazdów kolejowych
  • 2.7. Nadzór sektorowy – krajowe władze regulacyjne i Europejska Agencja Kolejowa
• Rozdział 3. Polityka bezpieczeństwa i interoperacyjności systemu kolejowego
  • 3.1. Bezpieczeństwo systemu kolejowego
  • 3.2. Interoperacyjność systemu kolejowego
• Rozdział 4. Polityka rozwoju konwencjonalnej infrastruktury kolejowej w Unii Europejskiej
  • 4.1. Sieć i korytarze TEN-T
  • 4.2. Europejskie Korytarze Towarowe
  • 4.3. Korytarze ERTMS
  • 4.4. Konsolidacja koncepcji korytarzowego rozwoju infrastruktury kolejowej w Unii Europejskiej
• Rozdział 5. Rozwój Kolei Dużych Prędkości w Unii Europejskiej
  • 5.1. Pierwsza faza rozwoju kolei dużych prędkości w ramach EWG
  • 5.2. Koleje dużych prędkości jako element sieci TEN-T
  • 5.3. Rozwój kolei dużych prędkości w latach 2014–2030, z perspektywą do 2050 r.
  • 5.4. Wybrane aspekty oceny efektywności kolei dużych prędkości
• Rozdział 6. Problemy wdrażania europejskiej polityki transportowej w sektorze kolejowym w latach 1991–2016
  • 6.1. Okresowe raporty Komisji Europejskiej
  • 6.2. Spory Komisji Europejskiej z krajami członkowskimi
    • 6.2.1. Problem niezależności organów regulacyjnych
    • 6.2.2. Model funkcjonowania zarządcy infrastruktury kolejowej
    • 6.2.3. Kontrowersje na tle zasad kalkulacji stawek za dostęp do infrastruktury kolejowej
• Rozdział 7. Skuteczność europejskiej polityki transportowej w sektorze kolejowym
  • 7.1. Demonopolizacja i liberalizacja sektora kolejowego – hasła polityczne i praktyka gospodarcza
  • 7.2. Zmiany w strukturze podmiotowej sektora kolejowego
  • 7.3. Zmiany w strukturze przewozów kolejowych
• Rozdział 8. Kierunki dalszej polityki transportowej Unii Europejskiej w sektorze kolejowym
  • 8.1. Cele Białej Księgi 2011 w sektorze kolejowym 2020–2050
  • 8.2. Czwarty pakiet kolejowy
    • 8.2.1. Czwarty pakiet – część techniczna
    • 8.2.2. Czwarty pakiet – zarządzanie infrastrukturą kolejową
    • 8.2.3. Czwarty pakiet – przewozy pasażerskie
  • 8.3. Wyrównanie warunków konkurencji międzygałęziowej w transporcie lądowym – idée fixe europejskiej polityki transportowej
• Bibliografia