W opisach dziejów polszczyzny na ogół przedstawia się lata międzywojenne jako okres wygasających tendencji dziewiętnastowiecznych, a nowe zjawiska w języku łączy z przeobrażeniami społeczno-politycznymi po II wojnie światowej. Ewa Woźniak ukazuje dwie dekady pomiędzy wojnami jako czasy przełomowe dla polszczyzny. Odzyskanie niepodległości, demokracja parlamentarna, rozwój kultury masowej, a nawet amerykanizacja i globalizacja tworzą splot nowych uwarunkowań rozwoju języka. Stanowią również pomost pomiędzy dwudziestoleciem a polszczyzną przełomu XX i XXI wieku. Autorka udowadnia. że wiele zjawisk uobecniających się w języku po roku 1989 daje się interpretować w kategoriach powrotu do tego, co zaczęło się już w międzywojniu.
Wprowadzenie 9
Rozdział 1. Prestiż polszczyzny w dwudziestoleciu 29
Rozdział 2. O roli prasy i radia, czyli o początkach komunikacji masowej i wymiarach globalizacji w międzywojniu 57
Rozdział 3. Ranga języków obcych 95
Rozdział 4. Wkład dwudziestolecia międzywojennego w kształtowanie współczesnej nomenklatury 119
Rozdział 5. Nazwy żeńskie - między tradycją a nowoczesnością 139
Rozdział 6. Podsumowanie, czyli dwudziestolecie międzywojenne w periodyzacji historycznojęzykowej 161
Źródła i bibliografia 195
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka