„Marzenie, które czyni poetą”… Autentyczność i empatia w dziele literackim Juliana Kornhausera / Adrian Gleń

Książka, którą trzymają Państwo w rękach, to wyjątkowo kompetentne i przemyślane wprowadzenie w twórczość Juliana Kornhausera. Wybitny polski poeta trafił na znakomitego krytyka, któremu nie po raz pierwszy udaje się przekonać czytelników, że warto czytać wiersze, i że można robić to w sposób niebanalny. Jestem pewien, że interpretacje Adriana Glenia to świetny punkt wyjścia do rozmowy o miejscu Kornhausera, ale także rozmowy o miejscu poezji w naszym życiu i o drodze, jaką ta ostatnia nieustannie w nas przemierza.

Jacek Gutorow

Adrian Gleń – teoretyk literatury, krytyk literacki, adiunkt w Instytucie Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego. W latach 1998–2001 redaktor naczelny pisma „Przez Czerń”, w latach 2009–2012 redaktor działu literackiego w piśmie „Strony”. Stypendysta FNP (za rok 2005), członek Akademii Młodych Uczonych PAN. Redaktor kilku tomów zbiorowych i autor 5 monografii; publikował m.in. w: „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Ruchu Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, „Ruchu Filozoficznym”, „Sztuce i Filozofii”. Zredagował antologię tekstów krytycznych poświęconych pisarstwu Juliana Kornhausera, Było nie minęło (Opole 2011). Stały współpracownik „Toposu” i „Przeglądu Filozoficzno-Literackiego”. Mieszka pod Opolem z żoną i dwójką synów.

I. Rzeczy wstępne

Wykaz zastosowanych skrótów do dzieł Juliana Kornhausera

Introdukcja

Wprowadzenie. O językach autentyczności, zaangażowaniu

i miejscu w obrębie pokolenia Juliana Kornhausera

II. Języki Kornhausera

1. „Wiersz, który w rzecz chce się przemienić”.

Język i rzecz w dziele Kornhausera.

Kilka uwag na początek

2. Języki zaangażowania

3. Język ironii, buntu i negacji

4.1. W drodze do języka autentyczności

4.2. Język „intymnej obserwacji”

4.3. Język epifanijny

5. Przez tekst do istnienia… Referencja transtekstualna

6. Śmierć i świat.

Dwa obrazy autentyczności („języki malarskie”)

6.1. Niebo nad górami albo o autentyczności nie-możliwej

6.2. Zamieszkać w Murnau.

Lekcja (z) Kandinskiego

7. Języki empatii.

Etyka w dziele poetyckim Juliana Kornhausera

8. Języki nie-pamięci.

U-obecnianie przeszłości i zmaganie z utratą

8.1. Język przeciw przemijaniu. Dziecięce widzenie

rzeczy jako dyskretna konsolacja?

8.2. „Niezmienna zmienność”

8.2.1. Wobec rzeki, przeciw rzece

8.2.2. Nic i nić

8.2.3. Rzeka i obłok – imiona prze-mijania.

Elegie edmontońskie

8.2.4. „Zapach spokoju”.

Kornhausera Et in arcadia ego

III. Gdziekolwiek poza język?

Zamiast zakończenia

Nota edytorska

Bibliografia prac cytowanych

Indeks nazwisk