Przedstawiamy komentarz do najważniejszego dokumentu unijnego wyznaczającego minimalne standardy kształtowania sytuacji ofiar przestępstw w obrębie Unii Europejskiej, jakim jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW. Państwa członkowskie, w tym Polska, są zobowiązane wprowadzić dyrektywę do swojego wewnętrznego systemu prawnego w terminie do dnia 16 listopada 2015 r.
Polskie regulacje prawne dotyczące ofiar przestępstw nie są w pełni zgodne z wymogami dyrektywy. Prezentowany komentarz ma być wskazówką, w jaki sposób należy je zmienić, aby tę zgodność osiągnąć.
Właściwe unormowanie uprawnień oraz umożliwienie ofiarom przestępstw korzystania z tych uprawnień w praktyce - jak wielokrotnie podkreślono w dyrektywie - ma służyć łagodzeniu bezpośrednich skutków przestępstwa, ale przede wszystkim przeciwdziałać pojawieniu się dalszych, pośrednich jego następstw, które wynikają z niewłaściwego traktowania ofiar i lekceważenia ich potrzeb (wiktymizacja wtórna). Ma też zapobiegać aktom zastraszania i zemsty ze strony sprawców oraz osób z ich otoczenia społecznego przybierających często postać zachowań przestępczych.
Komentarz opracowali specjaliści - członkowie Zespołu Doradców do spraw Ofiar Przestępstw przy Prokuratorze Generalnym.
Wykaz skrótów 7
Zagadnienia wstępne 13
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW 23
Preambuła 23
Rozdział 1. Przepisy ogólne 95
Rozdział 2. Udzielanie informacji i wsparcia 111
Rozdział 3. Udział w postępowaniu karnym 130
Rozdział 4. Ochrona ofiar oraz uznanie ofiar o szczególnych potrzebach w zakresie ochrony 229
Rozdział 5. Przepisy różne 270
Rozdział 6. Przepisy końcowe 274
Literatura 279