„Uważam ten zniuansowany, wielowymiarowy portret Witkacego korespondenta, ujmujący go zarówno w kategoriach jednostkowej formuły podmiotowej, jak i w kategoriach wariantu modelu podmiotowości nowoczesnej, za największe – a wybitne w profesjonalnej skali – osiągnięcie poznawcze autorki. Do innych wartościowych rezultatów tej pracy zaliczam: wkład wniesiony do teorii epistolografii, analizę materialno-graficzno-wizualnych stron listów Witkacego, jak też frapującą interpretację wybranych listów do żony (i stojącej za nimi psychodramy czy nawet psychomachii). Dlatego też sądzę, że to ważne studium, nie ograniczające się do przyczynkowych uzupełnień dotychczasowego obrazu artysty lecz formułujące koncepcję podmiotowości o istotnym znaczeniu – i dla badań nad twórczością Witkacego, i dla naszego rozumienia podmiotowości w ogóle.”
prof. dr hab. Ryszard Nycz
„Korespondent Witkacy jest niezwykle dojrzałym, oryginalnym poznawczo i intrygującym intelektualnie projektem badawczym, kreującym inne spojrzenie zarówno na twórczość Witkacego, jak też ukazującym nowe wymiary dyskursu intymistycznego. Dojrzałość tej pracy polega nie tylko na samodzielnym podjęciu fascynującego problemu badawczego, jakim jest określanie statusu korespondencji do żony Witkacego, ale też – na twórczym łączeniu pracy archiwisty z nowoczesnym warsztatem literaturoznawcy-antropologa. Książka Olgi Szmidt jest jednym ze znaczących dowodów na sensowność i skuteczność badań nad pisarstwem prywatnym, badań uwzględniających nie tylko literackie i autobiograficzne jego walory, ale także materialno-plastyczną ich formę oraz autokreacyjną dynamikę. Listy Witkacego w projekcie Olgi Szmidt są jedyną w swoim rodzaju formą nowej literatury, a tym samym sferą kształtowania się specyficznej podmiotowości człowieka nowoczesnego.”
dr hab. Jarosław Fazan
Olga Szmidt (ur. 1989) – ukończyła filologię polską (specjalizacje antropologiczno-kulturową oraz krytykę literacką) na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie aktualnie przygotowuje rozprawę o nowych językach autentyczności. Podczas studiów trzykrotnie wyróżniona stypendium Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Publikuje teksty naukowe oraz krytyczne – dotąd w „Tekstach Drugich”, „Opcjach”, „FA-arcie”, „Wielogłosie” i innych. Redaktor naczelna magazynu „Popmoderna”, wcześniej także naukowego czasopisma „Polisemia”. Zajmuje się przede wszystkim nowoczesnymi problemami podmiotowości i autentyczności, krytyką literacką oraz kulturą amerykańską.
WPROWADZENIE
Listy jako destabilizacja
Konfigurowanie Witkacego
ROZDZIAŁ PIERWSZY
Eksces i granica
Teoria w okresie przebudowy
Korespondencja, czyli dzielenie materialności
Poza regułami interpretacji
Glosa o materialności
„Na przekór sobie (i innym) stworzyć siebie z boku”
ROZDZIAŁ DRUGI
Archiwum jako możliwość
Odzyskiwanie przestrzeni
Poprzednicy zignorowani
Kreatywność – drugie życie listów
Szaleństwa wizualności
Rękopisy albo lęk przed uwiedzeniem
ROZDZIAŁ TRZECI
Miłość w czasach wielkiego kryzysu
Listy miłosne z Zakopanego
„Jest metoda w tym obłędzie”
Ratunek, którego nie było
Rozpacz i horyzont kompromisu
Nowe małżeństwo na wielką skalę
ROZDZIAŁ CZWARTY
Autobiografie czy dialog
Na zewnątrz i poza – powrót podmiotu
„Chciałbym zerwać ze sobą stosunki na 2 tygodnie”
„Trzymaj mnie, o ile możesz”
ZAMIAST PODSUMOWANIA
BIBLIOGRAFIA
SPIS ILUSTRACJI
INDEKS NAZWISK