Książka jest kolejną już, podejmowaną przez Autora, ambitną i wielowątkową próbą opisu „nocnego kosmosu”. Wypada zgodzić się z nim, że nocna odsłona miasta to obszar wciąż nieopisany, a z całą pewnością słabo opisany w polskich studiach kulturoznawczych. Nie będzie więc wielkim ryzykiem powiedzenie, że ta pozycja jest jedną z pierwszych w – szeroko pojętej – polskiej literaturze humanistycznej, które odkrywają terra incognita nocnych przestrzeni. Dotychczasowe badania miejskie (podejmowane z najróżniejszych punktów widzenia – od urbanistycznego po socjologiczne i ekologiczne), o ile wiem, uprawomocniały jako oczywistość obraz dzienny miasta, nie dostrzegając zmiany jakościowej, nieomal ontologicznej, jaka zachodzi w mieście ogarniętym ciemnościami, funkcjonującym w sztucznym świetle lamp. To naprawdę nie jest ten sam świat, który widzimy w świetle dziennym. Zasługą Autora jest to, że tę różnicę zauważył i przedłożył nam przed oczy.
Z recenzji prof. Dariusza Czai
Osiągnięcia Autora wyróżniają się oryginalnością i antropologicznym rozmachem. Co ważne, nie jest to „oryginalność powielana”: styl, czyli poetyka narracji, w jego kolejnych książkach co prawda nie ulega zmianie co do istoty, lecz wzbogaca się, ukazuje lepiej, bo głębiej, analizowane tematyczne wątki. Dopiero przy lekturze tej publikacji widoczne stało się dla mnie powiązanie przez Autora trybów badania i opisywania miasta-nocy, w tym pojawiających się na tym tle problemów epistemologicznych, z refleksją ontologiczną: o kulturowej materii nieokiełznanej, niepodległej, rozmytej, płynnej oraz wyrywającej się ze sztywnego gorsetu formalnych matryc pojęciowych i teoretycznych. Fenomen miasta-nocy, ze swej natury nieokiełznany, „umyka” badaniu i broni się przed zamknięciem w opowieści, woli przybrać postać uwrażliwiającego, migotliwego „cienia”.
Z recenzji prof. Andrzeja Pawła Wejlanda
Wprowadzenie 9
Nocny patron Lizbony Święty Antoni i konsumowanie tradycji 17
Cisza nocna 31
Domówka, party, impreza… czyli nocne spotkania towarzyskie 61
Warszawskie bulwary po zachodzie słońca 93
Noc jako przestrzeń integracji. Wschodni migranci i nocne życie Łodzi – studium przypadków 115
Edward Hopper i Lou Reed. Widzenia, wizje, wizualne reprezentacje nocy 131
Afektywny potencjał nocy. Doświadczanie przestrzeni po zmroku 143
W poszukiwaniu przyjemności. Nightskating, Nocny Market i inne nocne aktywności 159
Nocne życie latynoskiej dzielnicy San Francisco. Fragmenty, odsłony, impresje… 173
Night Studies. Nocne miasto – stan badań 191
Zakończenie 213
Bibliografia 217