Dziewięć esejów Petera Brooka to zapis refleksji praktyka – wybitnego inscenizatora dzieł Szekspira. Brytyjski reżyser okrasza swoje rozważania licznymi anegdotami, a ponieważ, jak sam stwierdza we wstępie: „Traktowanie czegokolwiek zbyt poważnie nie jest zbyt poważne”, to w Wolności i łasce znalazło się miejsce dla Billie Holiday i Edith Piaf, dla kiczu Werony czy choćby skandalu z aktorką Vivien Leigh.
„Ta książka to bezcenny dar od największego reżysera szekspirowskiego naszych czasów, którego inscenizacje na zawsze zmieniły nasze rozumienie sztuk tak różnych, jak Miarka za miarkę, Król Lear, Burza, Tytus Andronikus czy Sen nocy letniej. Z każdej stronicy przebija geniusz, skromność i błyskotliwość Brooka”.
James Shapiro
Wstęp
Alas, poor Yorick. Czyli co by było,
gdyby to nie Szekspir był Szekspirem
Byłem, widziałem. Jak Merkucjo wzbudził ryk śmiechu
Baked in that pie. Pichcenie Tytusa Andronikusa
Kto trzyma wagę? Czyli wciąż Miarka za miarkę
Nor live so long. O Królu Learze
Klepsydra. Każde ziarnko się liczy
Kuchta i koncepcja. Jak wyśnił się Sen
There is a world elsewhere. The readiness is all
Wolność i łaska. O Prosperze
Epilog
Chronologiczny spis szekspirowskich inscenizacji Petera Brooka
Przypisy
Nota tłumaczki