Oto stoję w deszczu ciała [dziennik studentki] / Eda Ostrowska

Oto stoję w deszczu ciała [dziennik studentki], ta autobiograficzna poetycka opowieść jest zapisem dramatycznego wchodzenia w dorosłość neurotycznie wrażliwej dwudziestolatki. Nie straciła na aktualności, bo podejmuje problem ponadczasowy delikatnej, naiwnej jeszcze kobiecej niewinności zderzającej się z brutalną mechanicznością i inercją reguł społecznych gier zastanego świata. Reakcją jest pełen determinacji bunt, który znajduje swój wyraz w totalnym eskapizmie, zawierającym w sobie odmowę uczestniczenia w społecznych strukturach (ucieczka do szpitala psychiatrycznego) i nawet w samej rzeczywistości (intoksykacja twardymi narkotykami i dużymi dozami farmaceutycznych środków modyfikujących świadomość).

Rozpaczliwy protest, który nie mogąc znaleźć wyrazu w akcie zniszczenia tego, co nie może zostać zaakceptowane, znajduje ujście w autodestrukcji i, na szczęście, w akcie literackiej kreacji.

Eda Ostrowska jest poetką i prozatorką o znaczącym dorobku, postacią ważną dla polskiej kontrkultury lat 80. Magnetyzm jej charyzmatycznej osobowości przyciągał wielu podobnych jej autsajderów. To późne dziecko epoki Stachury, polskiego pokolenia hippisowskich dzieci kwiatów, ale w jej pisarstwie jest już coś punkowo drapieżnego, autowiwisekcyjnego.

/Kazimierz Bolesław Malinowski/

Przedstawiona proza miała swoje pierwsze wydanie w wydawnictwie Iskry w 1983 roku. Obecnie autorka dokonała całkowicie nowej redakcji, co stanowi o jej sile i urodzie.

Patroni medialni:

Lubie-czytac.pl, opetaniczytaniem.pl, radioaktywne.pl, independent.pl, Radio Lublin, Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie, Magazyn Literacki KSIĄŻKI

Eda Ostrowska, ur. 9 sierpnia 1959 r. w Sławatyczach. Debiutowała w 1977 r. w Kamenie wierszem Przechylę ciebie.... Trzykrotnie otrzymała nagrodę im. J. Czechowicza: w 1984 r. (za tomiki wierszy Ludzie, symbole i chore kwiaty oraz Smugi pieprzu) i w 1989 r. (za tomiki wierszy Tajemnica I bolesna i Małmazja) nagrody III stopnia, a także w 1991 r. nagrodę II stopnia za Psalmy.

W 1989 r. za twórczość poetycką, w szczególności tomik wierszy pt. Małmazja, uzyskała Nagrodę Artystyczną Młodych im. S. Wyspiańskiego (II stopnia), zaś w 1995 r. - I nagrodę w IX Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. E. Stachury. W roku 2011r. została laureatką XVII Konkursu Poetyckiego im. Anny Kamieńskiej za tomik poezji wydany w roku 2010 Śmiech i łaska. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia w dziedzinie poezji w 2012 r.