Ze względu na tożsamościową rolę, jaką kino polskie odegrało w XX wieku, kwestia narodowości stanowiła jedno z głównych zagadnień z nim związanych oraz wyznaczała istotne ścieżki interpretacyjne w badaniach nad filmem. Ujęcie to domaga się obecnie kontynuacji i uzupełnienia o perspektywę transnarodową, która znacząco poszerza pole badawcze, sięgając poza granice wyznaczone ramami państwa narodowego. Autorzy niniejszego tomu zwracają baczną uwagę na nieszczelność granic, ich przekraczanie, interakcję między tym, co wewnątrz, a tym, co na zewnątrz państwa narodowego, na zjawiska i konteksty ponadnarodowe, transgraniczne kontakty instytucjonalne oraz indywidualne przedsięwzięcia twórcze, które nie tłumaczą się jedynie z perspektywy narodowej. Ujęcie transnarodowe jest tym samym wieloperspektywiczne, kładzie większy nacisk na dynamikę globalnych przemian, uprzywilejowuje kontekst, odchodzi od tematów nacechowanych narodowo, docenia sposoby ekspresji niekoniecznie sprzyjające tożsamościowej spójności oraz odsłania sprzeczności tkwiące w polskiej kinematografii.
WSTĘP
Magdalena Podsiadło: Transnarodowe spojrzenie jako efekt współczesności
I. WSPÓLNOTA EUROPEJSKA
JOANNA RYDZEWSKA: Transnarodowość, postsekularyzm i tajemnica winy w Idzie Pawła Pawlikowskiego
PAULINA KWIATKOWSKA: Obóz dla uchodźców w Cinecittà – między rzeczywistością a światem przedstawionym
MARCIN MARON: Danton Andrzeja Wajdy w kontekście rewolucyjnych ideałów obywatelskich oraz francuskich sporów o rewolucję
KRZYSZTOF KOPCZYŃSKI: Koprodukcja międzynarodowa polskich filmów dokumentalnych w latach 2005–2015 (rekonesans)
KATARZYNA MĄKA-MALATYŃSKA: Między kulturami. Transnarodowy charakter etiud z łódzkiej Szkoły Filmowej
II. TRANSNARODOWY PRL
ANNA SZCZEPAŃSKA: Od Lenino do Łodzi przez Berlin: polska Czołówka Filmowa w cieniu kinematografii radzieckiej
PAVEL SKOPAL: Międzynarodowa konferencja jako instytucja dyscyplinująca. „Rewizjonistyczne tendencje” w polskim kinie lat 1957–1960 z perspektywy radzieckiej
BARBARA GIZA: Ku transnarodowości. Sukcesy polskiego kina na Festiwalu w Cannes w latach 1946–1966 w korespondencjach publikowanych przez magazyn „Film”
SEBASTIAN JAGIELSKI: „Niech mnie wszyscy kochają”. Transnarodowe ciało Elżbiety Czyżewskiej
MARTA BRZEZIŃSKA-PAJĄK: Bracia krwi – polscy aktorzy w filmach indiańskich wytwórni DEFA
INGA PĒRKONE-REDOVIČA: Wpływ Wajdy na kino łotewskie. Przypadek filmu Kamień i pył
IMRE SZÍJÁRTÓ: Film polski jako kult
III. TWÓRCY BEZ PASZPORTU
PATRYCJA WŁODEK: Ryszard Bolesławski – reżyser jako medium
DOMINIK WIERSKI: Dobry styl jest niewidoczny. O współpracy Sidneya Lumeta z Andrzejem Bartkowiakiem
IV. RELACJE TRANSGRANICZNE
FILIP NOWAK: Problemy z transnarodowością
PAUL COATES: Nazywanie Wstrętu – transnarodowość a/jako transpłciowość
TADEUSZ LUBELSKI: Obrona przed bezdomnością? Gorejący krzew – czeski film polskiej reżyserki
MAŁGORZATA RADKIEWICZ: Spojrzenie na Wschód. Motywy białoruskie, ukraińskie i rosyjskie w polskim filmie współczesnym
MONIKA TALARCZYK-GUBAŁA: „Widzę siebie jako część większej całości”. O filmowej twórczości Katarzyny Klimkiewicz
PAULINA HARATYK: Polin. Filmy wędrujące w przestrzeni i historii
V. TRANSNARODOWE STYLE
KRIS VAN HEUCKELOM: Współczesny polski film drogi w kontekście (trans)narodowym
MAGDALENA PODSIADŁO: Między Wschodem a Zachodem. Neokonserwatywny charakter polskiego postmodernizmu filmowego
PIOTR ZWIERZCHOWSKI: Międzynarodowe inspiracje i konteksty polskiego filmu kryminalnego
NOTY O AUTORACH
FILMOGRAFIA
INDEKS NAZWISK