Wybór czterdziestu czterech wierszy duńskiego poety, rówieśnika generacji Kolumbów, który przed tragiczną śmiercią w sierpniu 1944 roku wydał zaledwie jeden tomik poetycki, a jednak mocno zapisał się w historii literatury duńskiej. Pisane w obliczu zagłady liryki Nielsena – zarówno te, które podejmują tematykę wojny, śmierci, zniewolenia, jak i te sławiące miłość, naturę, samo istnienie, wreszcie te, w których poeta ukazuje rozdarcie między koniecznością walki a odrazą wobec zabijania – okazują się szczególnie istotne dzisiaj, gdy tak wiele i tak łatwo prawi się o bohaterstwie. Poetycki apel o ściszenie tonu wybrzmiewa w tej poezji – z czułością przetłumaczonej przez Bogusławę Sochańską – niezwykle wyraziście i współcześnie.
Z tomu Krigere uden Vaaben (1943)
Śmierć
Nadajemy muzykę taneczną nocą
Strach
Tysiącletnie Królestwo
Świeci światło i ktoś czeka –
Przeznaczenie
Wchodzimy w gwiazdę –
Dziękuję ci –
Żółta trawa na tle słońca
Zapomniana wiosna
Ludzie o oczach pełnych strachu
Wiadomość o przegranej
Spotkanie
Obrachunek
Burza wiosenna i burza rozstania –
Ponowne spotkanie
Pędzi na koniu jeździec
Ten sam motyw
W podróży
Z wierszy wydanych pośmiertnie
Słyszę tylko, jak łomocze moje serce –
Los
Podskórnie
Wiersz o żniwach
Przedostatni
Na drodze grają w piłkę
Gorączka
R
Byłaś pełna znaczeń
Nie mogliśmy się od siebie oderwać
Przemiana w letnią noc
Jesteś już ze mną –
Chwila
Jesteśmy sami
Bardziej niż kiedykolwiek
Cud zmartwychwstania
Oto jest pieśń o was i o mnie
Czekanie
Bardziej –
Czeszesz włosy
Dawno zapomniana cisza
Sierpniowa noc 1941
To nie jest śmierć
Widzę dziś w nocy –
Święta odwaga
Posłowie (Bogusława Sochańska)