Historia kultury początku stulecia i inne wiersze / Serhij Żadan

Historia kultury (ale nie tylko) początku stulecia opowiedziana na nowo u progu trzeciej dekady przez jednego z najważniejszych pisarzy ukraińskich, kandydata do literackiej Nagrody Nobla. Ostra krytyka posowieckich absurdów wciąż funkcjonujących w Ukrainie, skontrastowana z ciepłymi opisami zwyczajnych doświadczeń i przepleciona wątkami oniryczno-surrealistycznymi. Wiersze pełne wyrazistych postaci: chłopackich poetów i rockandrollowców, którzy nie musieli dojrzewać w okopach, bogów przestępczego półświatka, cwanych biznesmenów, młodych zakochanych, robotników, współmieszkańców i towarzyszy podróży. Poetyckie soczewki skupione na relacjach: kumpelskich, miłosnych, artystycznych, tych trwałych i tych przelotnych. Wyśnione życie narodu ukraińskiego uwiecznione w przeddzień koszmaru wojennej realności. Zbiór w przekładzie Bohdana Zadury zawiera wznowiony i poprawiony tom Serhija Żadana z 2005 roku (który był pierwszą książką poety wydaną w Polsce) oraz 29 nowych przekładów.

Żyć znaczy umrzeć

Historia kultury początku stulecia

Sprzedajni poeci lat sześćdziesiątych

Serbo-chorwacki

Sprzątaczki korytarzy

Polski rock

Nauczanie początkowe

Żyć znaczy umrzeć

Poczta

Elegia dla Urszuli

Gumowa dusza

Chińska kuchnia

Chińska kuchnia

Hotelowy interes

Dziecięca kolejka

Wewnętrzny kolor oczu

Sprzedawca używanych samochodów

Niekomercyjne kino

Bookmacherskie kantory

Orkiestra cmentarna

Kobieta za trzydzieści dolarów

Alkohol

Krucjata dziecięca

Krucjata dziecięca

Inne wiersze

Kontrabanda

[...żeby jej nie obudzić]

Kolaboranci

[...i przypominać sobie, jak zaczęła się zima]

[Ciężkim kamiennym węglem]

Bóg sprzyja outsiderom

Papryka

Słowniki w służbie Kościoła

Socjalizm

Oceany

Hurtownicy

Pushers

Klerkowie

Zbieracze konopi

Mormoni

Hamburskie kurwy

Voodoo w warunkach domowych

Kochać cię nawet po śmierci

Skazany, ale niezwyciężony

[Kto zdoła przeżyć średniowiecza dni?]

[Co z nimi będzie, gdy wszyscy powrócą?]

[Wszyscy na rekiny polują tego lata]

[Ja tańczę – mówi ona –]

[W mieście zjawili się nieznani święci]

[Ma piętnaście lat i kwiaty]

[Kto stoi na cumowiskach i redach]

Rebe

[Śnieg zawiewa kolejowe tory]

[Jak myśmy domy swoje budowali]