Problematyka konfliktów agencyjnych oraz teorii agencji budzi coraz większe zainteresowanie nie tylko w naukach ekonomicznych, ale i prawnych. Jedną z przyczyn, która może tłumaczyć ten stan rzeczy, jest sukces ekonomicznej analizy prawa, ekonomizacja myślenia prawniczego oraz potrzeba szerszego spojrzenia metodologicznego na pewne aspekty związane z funkcjonowaniem spółek. Zastosowanie wypracowanej na gruncie teorii agencji aparatury pojęciowej oraz założeń tej koncepcji wzbogaca dyskurs naukowy, umożliwiając nowe spojrzenie na istniejące problemy i bardziej kompleksowe podejście do próby ich rozwiązywania. Dlatego też pojawił się pomysł na zbadanie, jak różne instytucje prawne mogą oddziaływać na określone konflikty agencyjne.
Celem monografii jest zbadanie czy wybrane przykłady odpowiedzialności członków zarządu mają związek z konfliktami agencyjnymi pomiędzy wierzycielami spółki a członkami jej zarządu, a jeśli tak, to czy mogą one stanowić instrument zarządzania tymi konfliktami. Tak sformułowany cel badawczy prowadzić ma – w przypadku przesądzenia możliwości wykorzystania odpowiedzialności dla zarządzania konfliktami agencyjnymi – do stwierdzenia przydatności i skuteczności badanych instrumentów oraz wyjaśnienia, w jaki sposób badane rodzaje odpowiedzialności oddziałują na zaistniały konflikt agencyjny.