Monografia przedstawia zagadnienie władzy dyskrecjonalnej, którą dysponują organy administracji publicznej.
Celem opracowania było znalezienie granic dyskrecjonalności administracyjnej, które zapewnią skuteczną ochronę sytuacji prawnej jednostki.
Problematykę wszelkich luzów decyzyjnych, pojawiających się w procesie stanowienia i stosowania prawa przez organy administracyjne, przedstawiono w ujęciu praktycznym. W monografii znajdują się liczne odniesienia do ustaleń orzeczniczych nie tylko polskich, ale również francuskich, niemieckich, angielskich i unijnych sądów. Publikacja zawiera także wyniki badań statystycznych przeprowadzonych w odniesieniu do wybranych rozstrzygnięć dyskrecjonalnych, które ukazują tendencje w zakresie wydawania i kontrolowania tych rozstrzygnięć oraz wskazują na możliwe obszary nadużyć władzy dyskrecjonalnej.
Monografia, poza jej naukowym charakterem, może stanowić również opracowanie przydatne dla organów administracji publicznej wydających rozstrzygnięcia o charakterze dyskrecjonalnym, sądów administracyjnych kontrolujących takie rozstrzygnięcia oraz pełnomocników w procesach o naruszenie granic dyskrecjonalności.
Zważyszy na to, że z jednej strony, dyskrecjonalność jest koniecznym przejawem elastyczności prawa, a z drugiej strony, stwarza zagrożenie dla jednej z fundamentalnych zasad demokratycznego państwa prawa, jaką jest zasada zaufania do organów władzy (...), Autorka podjęła niesłychanie złożone postępowanie analityczne, którego celem było ustalenie, w jakich okolicznościach, na jakich warunkach i w jakich granicach, a wreszcie, z jakim skutkiem, organy administracji publicznej mogą podejmować działania nie w pełni zdeterminowane treścią normy prawnej. To bardzo ciekawa i odważna zarazem teza badawcza, ale chyba istotnie odpowiadająca duchowi współczesnej kondycji społeczeństw, które przedkładają funkcjonalność działania administracji nad jej ścisłe związanie prawem (...).
Z recenzji dr hab. Jerzego Korczaka, prof. UWr
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka