Decyzje zobowiązujące wydawane przez Komisję Europejską w postępowaniach z zakresu prawa konkurencji stanowią przejaw konsensualnego, czy też negocjacyjnego sposobu stosowania prawa konkurencji. W przeciwieństwie do tradycyjnego, spornego sposobu stosowania prawa konkurencji, negocjacyjne metody kończenia postępowań antymonopolowych cechują się znacznym odformalizowaniem oraz dialogiem pomiędzy organem ochrony konkurencji a przedsiębiorstwem.
Monografia poświęcona jest próbie odpowiedzi na pytanie, czy coraz częstsze kończenie postępowań antymonopolowych decyzją zobowiązującą jest właściwym i pożądanym kierunkiem egzekwowania zakazów praktyk ograniczających konkurencję.
Dla realizacji tego celu konieczne jest wskazanie i przeanalizowanie problematycznych kwestii dotyczących decyzji zobowiązujących zarówno z perspektywy Komisji Europejskiej, jak i przedsiębiorstw. Kwestie te dotyczą w szczególności przestrzegania zasady sprawiedliwości proceduralnej w stosowaniu decyzji zobowiązujących, w tym zapewnienia proporcjonalności zobowiązań, kontroli sądowej decyzji zobowiązujących oraz ich wpływu na prywatnoprawne dochodzenie roszczeń z tytułu naruszenia prawa konkurencji.
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka