Buddyzm zen, czyli po chińsku czan, pojawił się w Chinach w VII w. n.e. i rozwijał się tam aż do XIII w., kiedy to stopniowo zaczął zanikać. Wciąż jest szeroko praktykowany w Japonii i Korei, a także ostatnimi czasy ponownie w Chinach i Wietnamie. Niniejsze tłumaczenie podsumowuje pierwszą część serii wydawniczej „miska ryżu” obejmującą okres dynastii Tang (618-907), czyli „złotego wieku” w historii chińskiego czan. Część tej książki stanowią tłumaczenia wielkich mistrzów czan, wybranych z Przekazu lampy, najwcześniejszej kompilacji tekstów czan, a część wnikliwe autorskie interpretacje i komentarze tłumacza angielskiego, powstałe w wyniku ponad dwudziestu lat studiów i praktyki czan, głównie u D.T. Suzukiego oraz wiodących japońskich mistrzów zen. Nauki zawarte w książce tradycyjnie składają się z mów skierowanych do uczniów oraz kung-anów (jap. koan), będących wyrazem wewnętrznego doświadczenia i iluminacji oświeconych osób, doświadczenia, które przekazywane jest z pokolenia na pokolenie, stanowiąc główną cechę charakterystyczną nauk czan. Ten unikalny i piękny zbiór z pewnością będzie ważną pozycją w księgozbiorze adeptów zen oraz punktem odniesienia dla wszystkich tych, którzy zainteresowani są pierwotnymi, autentycznymi naukami czan.
Przedmowa
Rozdział I Podejście metafizyczne i logiczne we wczesnych naukach czan
Niu-t’ou Fa-yung (594-657) Nie-umysł nie różni się od umysłu
Yung-chia Hsuan-chio (665-713) Dialektyka jako samoświadomy ruch
Rozdział II Wzajemne przenikanie się powszechnego i poszczególnego
Tung-shan Liang-chieh (807-869) „Nie jest on nikim innym niż mną, jednak ja nie jestem nim!”
Ts’ao-shan Pen-chi (840-901) „Czystość leży w nieczystym.”
Rozdział III Wyzwolenie od subiektywności i obiektywności
Huang-po Hsi-yun (?-849) „Zaryczeć niczym tygrys.”
Mu-chou Tao-tsung „Przed osłem i za koniem.”
Lin-chi I-hsuan (?-866) „Tutaj ja pogrzebię cię żywcem.”
Rozdział IV Nielogiczne i niekonwencjonalne podejścia do czan
Kiangsi Tao-i (709-788) „Umysł jest buddą.”
Nan-ch’uan P’u-yuan (748-834) „Stać się bawołem u podnóża góry.”
Chao-chou Ts’ung-shen (778-897) „Widzisz drewniany most, ale nie widzisz kamiennego mostu Chao-chou.”
P’ang Yun (?-811) Wewnętrzna harmonia w codziennych działaniach
Rozdział V Wewnętrzne doświadczenie ilustrowane trójstronnym wzajemnym oddziaływaniem
Kuei-shan Ling-yu (771-853) Wielkie działanie i wielka potencjalność
Yang-shan Hui-chi (814-890) „Doskonały fechtmistrz”
Hsiang-yen Chih-hsien Oświecony przy pomocy jednego uderzenia
Rozdział VI Sześć zjawisk i Pustka
Fa-yen Wen-i (885-958) „Jednemu się udało, drugi popełnił błąd.”
Yung-ming Yen-chou (904-975) „Z łona krowy rodzi się słoń.”
Rozdział VII „Szybkość i stromość” – siłowe środki prowadzące ku oświeceniu
Hsueh-feng I-ts’un (822-908) „Nie oślepiać niczyich oczu”
Yun-men Wen-yen (?-949) „Góra jest stroma; chmury są nisko”
Tung-shan Shou-ch’u (?-990) „Słowa żywe i słowa martwe”