Jednostka wobec naporu bezbarwnej falangi entropii. Człowiek, jako istota społeczna, zmuszony jest, w większym czy mniejszym stopniu, otaczać się innymi ludźmi. Tomik „Społeczeństwo i nie tylko” to poetyckie ukazanie najgłębszych pragnień, ale i problemów oraz batalii, z jakimi stale mierzy się jednostka. Miłość miesza się z bólem, pochwała życia jedna się ze zwątpieniem, a wspólnota upada pod ciężarem samotności. To ludzka rzeczywistość, ludzka przestrzeń, ludzki krąg nieustannej odysei.