Pandemia COVID-19 sprawiła, że tętniący życiem świat nagle zastygł w bezruchu; jak niegdyś, w ślad za widmem zarazy podążyli kolejni jeźdźcy apokalipsy: widma biedy, głodu i wojny. Niniejszy tom serii „ars medica ac humanitas” odwołuje się bezpośrednio do tych wydarzeń. Opowiada o pandemii i związanej z nią traumie przez pryzmat współczesnych, a także dawnych kulturowych świadectw czasów zarazy, w tym dzieł literackich, plastycznych czy filmowych.
Interdyscyplinarna refleksja nad „maskami moru” stara się uchwycić strategie konstruowania pamięci o czasie, którego zapomnieć nie można.
MAŁGORZATA GRZEGORZEWSKA, MACIEJ GANCZAR Przedsłowie. Pandemia albo końcówka
I. Słowa
HANNA SERKOWSKA
Przeklinać ciemność czy chwalić światło? O kronikach pandemicznych A.D. 2020
MAŁGORZATA GRZEGORZEWSKA
Miłość i karnawał w czasach zarazy. Przyczynek do epidemicznej lektury Wieczoru Trzech Króli
KLAUDIA ŁĄCZYŃSKA
Annus horribilis. Thomasa Dekkera kronika czasu zarazy
THOMAS DEKKER
Rok pełen dziwów (fragment)
IRENEUSZ GIELATA
Opowieść i zaraza
AGNIESZKA KUNICZUK
„Kiedy jest cholera, najlepiej siedzieć w domu”. Sienkiewicz i przyjaciele wobec pandemii
II. Obrazy
CHRISTINE MOISAN-JABLONSKI
Obrazowanie zarazy w sztuce europejskiej od połowy XIV do końca XVIII wieku. Zarys problematyki
TADEUSZ LUBELSKI
Świat z balkonu albo amor fati
TOMASZ BIELAK
Nieuchronne. Wybrane mediatyzacje i mediacje pandemii a dyskurs maladyczny
III. Terytorium zarazy
ANETA NITSCH-OSUCH
Nihil novi. O pandemii z perspektywy lekarki epidemiolożki
PAWEŁ GRABOWSKI
Doświadczenia lekarza z wiejskiego hospicjum. Co mi pokazała i czego mnie nauczyła pandemia
Przypisy