Kamień–papier–nożyce. Wrażliwość metamorficzna jako projekt sztuki i filozofii / Anna Szyjkowska-Piotrowska

Kamień–papier–nożyce, a może człowiek–zwierzę–roślina?

Czy w dziecięcej zabawie ukrywa się prawda o tym, że jestem akurat tym właśnie, człowiekiem, kobietą, tu i teraz?

Wrażliwość metamorficzna pojawia się, gdy zaczynamy rozumieć, że moglibyśmy być kimś innym i że możemy się innym stawać. Dzięki przemianom morfologicznym czy biologicznym, ale też dzięki empatii i rozszerzonej identyfikacji.

Choć przemiana – objawiająca się poprzez epoki, media i materiały symbolizowane w książce przez kamień, papier i nożyce – nieustająco zadziwia, jest przecież zjawiskiem codziennym, normalnym. Stawanie się czymś innym nie stanowi kary zesłanej przez mitycznych bogów. Jest pragnieniem poetów, dzieci, ascetek, estetów, każdego w jakimś stopniu.

W euforii związanej z metamorfozą, pomimo lęku przed przemianą – warto odróżnić wrażliwość metamorficzną od nowego kolonializmu intelektualnego, który ekspansywnie zagarnia ontologię innych istnień.

Kamień–papier–nożyce. Wrażliwość metamorficzna jako projekt sztuki i filozofii to książka rozpięta pomiędzy nadzieją a zagrożeniami, pomiędzy przyszłością podobną do przeszłości a przyszłością, której nie potrafimy sobie wyobrazić.

Wstęp. Praktyki i teorie nawiedzania/przywdziewania inności

Wprowadzenie

Część I. Kamień

1. Wydarzenie. Nierówny samemu sobie, niepilnujący swych granic

2. Kamień metamorficzny

3. O stawaniu się człowiekiem / O stawaniu się zwierzęciem

4. Kamień, czyli być jak coś innego

Część II. Papier

1. Mimetyczność i metamorficzność tekstu

2. Papier owija kamień

3. Znaki

4. Narracja

5. Pragnienie początków

6. Forma i bezforemność

7. Tradycja metamorficzna

Część III. Nożyce

1. Nożyce

2. Metamorfoza i jej typy

3. Antropoceńskie stawki metamorfozy

4. Wrażliwość metamorficzna

5. Przemiana relacji ze światem – ćwiczenie wrażliwości metamorficznej

6. Wrażliwość metamorficzna kontra intelektualny kolonializm

Zakończenie

Bibliografia

Przypisy