Ekonomiści od brudnej roboty (EBR-owcy) to sowicie opłacani specjaliści, którzy oszukują państwa na całym świecie na miliardy dolarów. John Perkins był jednym z nich, dlatego tak wiarygodne i z dużą dbałością o szczegóły opisuje mechanizmy ich działania. Autor po 12 latach od pierwszego wydania powraca z równie silnym impetem, odsłaniając kolejne międzynarodowe intrygi, korupcję, sekretne działania rządu USA i wielkich korporacji. Skutki ich działań doprowadziły, m.in. do uzależnienia finansowego słabszych gospodarczo państw od gospodarki Stanów Zjednoczonych, do kryzysu, a nawet upadku wielu z nich, do konfliktów zbrojnych, czy wreszcie do ataków terrorystycznych. To mocne tezy, ale też mocne są argumenty Perkinsa potwierdzające je. Hit Man. Nowe wyznania ekonomisty od brudnej roboty to poprawione i uzupełnione o 15 nowych rozdziałów wydanie pokazuje, nie tyle fakt, że od czasu pierwszego wydania nic nie zmieniło się, co niepokojący obraz postępującej degeneracji, systemu, który opanował światową politykę, biznes i życie społeczne.
Praca Perkinsa jako EBR-owca polegała na przekonywaniu przywódców krajów posiadających, z punktu widzenia Stanów Zjednoczonych, znaczenie strategiczne – od Indonezji po Panamę – by zgodziły się na gigantyczne inwestycje w rozwój infrastruktury, a wynikające z nich kontrakty przyznały korporacjom amerykańskim. Obciążone ogromnymi długami kraje te stawały się wasalami rządu amerykańskiego, Banku Światowego i innych, zdominowanych przez USA agencji, które pod szyldem pomocy ekonomicznej skrywały swą lichwiarską działalność – narzucając terminy spłat i uzależniając od siebie rządy suwerennych państw. Do narzędzi wykorzystywanych przez owych „fachowców” zaliczają się sfałszowane raporty finansowe, sfingowane wybory, przekupstwa, wymuszenia, seks, a nawet morderstwa. Ci ludzie uczestniczą w grze, która jest tak stara jak sama koncepcja imperium, ale w naszej epoce globalizacji osiągnęła nową, przerażającą skalę.
Hit Man. Nowe wyznania ekonomisty od brudnej roboty czyta się jak thriller polityczny będący doskonałym materiałem do ekranizacji filmowej. Niestety nie jest on fikcją, a opartą na faktach opowieścią, która odsłania międzynarodowe intrygi, korupcję i sekretne działania rządu oraz korporacji, pociągające za sobą konsekwencje zgubne dla demokracji amerykańskiej i całego świata.
"Gdy czytałem Wyznania ekonomisty od brudnej roboty, nie miałem pojęcia, że kilka lat później sam będę obiektem ataków, które Perkins tak wyraziście opisał w swojej książce. […] Perkins po raz kolejny mówi coś ważnego światu, który potrzebuje demaskatorów otwierających ludziom oczy na prawdziwe źródła władzy politycznej, społecznej i ekonomicznej".
Yanis Varoufakis, były grecki minister finansów
Poszerzone wydanie aktualizuje i uzupełnia treści zawarte w książce opublikowanej po raz pierwszy w 2004 roku. W swoich zdumiewających wyznaniach John Perkins przedstawia nowe szczegóły, jak swoisty nowotwór wywołany przez EBR-owców, z aktywnym udziałem autora, rozprzestrzenił się na terytorium Stanów Zjednoczonych i innych państw, sięgając dalej i głębiej niż dotychczas. Dziś jest już dominującym systemem w polityce, biznesie i życiu społecznym.
Wyznania ekonomisty od brudnej roboty stały się międzynarodowym bestsellerem. Przez ponad siedemdziesiąt tygodni znajdowały się na liście najpoczytniejszych książek według „The New York Timesa”. Na całym świecie sprzedano ponad milion dwieście pięćdziesiąt tysięcy egzemplarzy tego tytułu i przetłumaczono go na ponad trzydzieści języków.
"Ta książka odwołuje się do istotnego zjawiska: poczucia niezadowolenia i nieufności, jakie Amerykanie żywią w stosunku do więzi łączących korporacje, ogromnych kredytobiorców i rząd, a więc siatki, którą Perkins i inni nazywają korporacjokracją".
„The New York Times”
"Wyznania ekonomisty od brudnej roboty były fantastyczną książką, która kilkanaście lat temu obnażyła prawdziwą historię. Nowe wyznania przedstawiają dalszy ciąg tej historii – okropne wydarzenia, które nastąpiły od tamtego czasu. W tej książce jest również mowa o działaniach, jakie możemy podjąć, by zamienić ekonomię śmierci w ekonomię życia”.
Yoko Ono