Monografia podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób współcześnie kształtuje się relacja pomiędzy materialnym i procesowym prawem administracyjnym przy uwzględnieniu wpływu zmian zachodzących w ustawodawstwie administracyjnoprawnym, kładącym coraz to częściej nacisk na rozwiązania proceduralne. Czy przeważający dotychczas pogląd, zgodnie z którym procedura administracyjna pełni funkcję służebną wobec materialnego prawa administracyjnego, nadal odpowiada rzeczywistości?
Zawarte w pracy rozważania koncentrują się następnie na analizie obecnych zmian strukturalnych prawa administracyjnego oraz ewolucji procedury administracyjnej. Czy jest uprawniona teza o jej rosnącej roli i czy zmiany te da się opisać za pomocą ogólnego pojęcia zjawiska proceduralizacji prawa administracyjnego?
Wreszcie, jeśli zmienia się relacja pomiędzy materialnym i procesowym prawem administracyjnym, to czy okoliczność ta ma implikacje dla współczesnej teorii prawa administracyjnego?