Monografia poświęcona jest aktualnej problematyce uczciwości w obrocie gospodarczym. Podstawowymi polskimi regulacjami prywatnoprawnymi, których celem jest zapewnieni uczciwości w obrocie gospodarczym i które tworzą system zwalczania nieuczciwej konkurencji są ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 1993 r. i ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym z 2007 r.
Dualizm polskich rozwiązań wynika z dążenia ustawodawcy unijnego do harmonizacji tej dziedziny prawa w państwach członkowskich. Harmonizacja nie jest w tym zakresie zadaniem łatwym, gdyż pomiędzy ustawodawstwami państw UE, zbudowanymi w oparciu o różne modele ochrony, istnieją duże rozbieżności. Z perspektywy kilku ostatnich lat można ocenić, że implementacja przepisów unijnych stanowiła dla wielu ustawodawców państw członkowskich, w tym także polskiego, poważne wyzwanie.
Jako wadliwą w wielu aspektach, należy uznać polską implementację dyrektywy 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych do ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Największym mankamentem ustawy jest brak spójności z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, która do 2007 r. stanowiła podstawowy akt prawny regulujący polskie prawo zwalczania nieuczciwej konkurencji.
Celem autora było, w kontekście zakazu sprzedaży premiowanej, który od 2002 r. regulowany jest w ustawie o zwalczania nieuczciwej konkurencji, przedstawienie i analiza szeregu zasadniczych wątpliwości , które zarysowały się w literaturze i orzecznictwie, na gruncie obu aktów prawnych.
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka