Celem głównym pracy jest identyfikacja systemu kontroli banków i jego ocena z punktu widzenia kryterium ochrony przed ryzykiem bankowym oraz kryterium zagrożenia sektora bankowego przed nadmierną regulacją. W systemie bankowym najbardziej rozpowszechnioną formą są banki komercyjne, które działają zgodnie z regułami gospodarki rynkowej, tzn. na podstawie wewnętrznych decyzji określają zakres prowadzonego działania, ogólną strategię rozwoju, politykę kredytową i lokacyjną na bazie obowiązujących przepisów prawnych i przy zachowaniu zaufania klientów. Ponadto, w przypadku warunków polskich są to duże jednostki organizacyjne (pod względem poziomu sum bilansowych i kwot pozycji wynikowych ujmowanych w sprawozdaniach finansowych), które wartościowo decydują o kształcie zmian obserwowanych w sektorze bankowym. Przyjęto zatem założenie, że w niniejszej pracy, w przypadku analizy danych empirycznych będą uwzględniane wyłącznie informacje dotyczące sektora bankowego ogółem oraz banków komercyjnych. Globalizacja rynków finansowych stwarza możliwości rozwoju banków, ale powoduje powstanie innych rodzajów ryzyka, zagrażających stabilności systemu finansowego, zatem rodzi nowe wyzwania dla nadzoru bankowego. W pracy zaznacza się, że dla sprostania wymogom konkurencji rynkowej w gospodarce opartej na wiedzy funkcjonuje wielopoziomowy model systemu kontroli banków. Ponadto, banki opracowują własne wewnętrzne rozwiązania bardziej szczegółowe i ostrożne niż przepisy prawa zewnętrznego (typu: dyrektywy UE, zasady bazylejskie, prawo bankowe, uchwały GINB, KNB, rozporządzenia MF) w zakresie systemu kontroli w bankach. Dociekania przedmiotowe pozwoliły na postawienie problemu głównego: Zakres pracy obejmuje w części pierwszej rozważania teoretyczne na podstawie przeglądu aktualnej bibliografii przedmiotowej polskiej i zagranicznej; zaś w części drugiej aplikację do praktyki społecznej, na podstawie: konsultacji prowadzonych z pracownikami central banków komercyjnych, krajowego nadzoru bankowego (GINB) oraz analizy wyników badań zrealizowanych przez NBP, KNB, GUS.
Wstęp
Rozdział 1. Systematyzacja pojęć z zakresu kontroli w sektorze
bankowym
1.1. Identyfikacja terminologii kontroli i nadzoru
1.2. Pojęcia i elementy składowe systemu kontroli
1.3. Istota i zadania audytu wewnętrznego
1.4. Specyfika i cele audytu zewnętrznego realizowanego przez biegłego
rewidenta
1.5. Współpraca między audytorami wewnętrznymi i zewnętrznymi
1.6. Relacje nadzoru bankowego z audytorami zewnętrznymi
1.7. Podstawowe zagadnienia nadzoru skonsolidowanego
Rozdział 2. Rola nadzoru bankowego w systemie kontroli banków
na poziomie regulacji ponadnarodowych
2.1. Warunki wstępne efektywnego nadzoru bankowego
2.2. Proces licencjonowania i zatwierdzania zmian struktury
2.3. Zasady regulacji wymogów ostrożnościowych
2.3.1. Adekwatność kapitałowa
2.3.2. Kontrola wewnętrzna
2.4. Metody ciągłego nadzoru bankowego
2.5. Wymogi informacyjne nadzoru bankowego
2.6. Formalne uprawnienia nadzorców
2.7. Nadzór nad bankowością transgraniczna
Rozdział 3. Elementy systemu kontroli banków na poziomie nadzoru
krajowego
3.1. Rys historyczny polskiego nadzoru bankowego
3.2. Kontrola adekwatności kapitału
3.3. Badanie jakości aktywów
3.4. Analiza poprawności wyniku finansowego
3.5. Przegląd płynności finansowej
3.6. Ocena procedur i mechanizmów kontroli wewnętrznej
3.6.1. Zagadnienia rachunkowości zabezpieczeń w aspekcie
MSR/MSSF
3.7. Ryzyko stopy procentowej
3.8. Ryzyko operacji walutowych
3.9. Ocena zarządzania
Rozdział 4. Zagadnienia systemu kontroli wewnętrznej prowadzonej
w bankach
4.1. Wstępne rozeznanie problematyki systemu kontroli wewnętrznej
w rozwiązaniach praktycznych banków
4.2. Badanie poprawności zarządzania pasywami
4.3. Ocena aktywów
4.4. Analiza poprawności zasad, trendu zmian i poziomu osiąganych
wyników finansowych
4.5. Kontrola przestrzegania norm w zakresie płynności
4.6. Rozliczenia pieniężne
4.7. Kontrola procesu zarządzania bankiem
4.8. Kontrola instrumentów pochodnych
4.9. Pozostałe aspekty systemu kontroli wewnętrznej w banku
Wnioski końcowe
Bibliografia