Jednym z zyskujących dzisiaj na znaczeniu nurtów filozofii feministycznej, która usiłuje jednocześnie uwzględnić i przekroczyć krytykę poststrukturalistyczną, jest feministyczna fenomenologia. W swoich coraz to nowszych odsłonach fenomenologia zdaje się pogłębiać refleksję nad źródłową relacją podmiotu ze światem, odchodząc od dualistycznych, podmiotowo-przedmiotowych schematów opisu ludzkiej egzystencji, co bliskie jest feministycznym podejściom. Atrakcyjność fenomenologii dla feminizmu wynika jednak głównie z tego, że rozwija ona od lat namysł nad kategorią przeżywanego przez jednostkę doświadczenia (lived experience, l’expérience vécue). Ucieleśnione i usytuowane doświadczenie okazuje się swego rodzaju mostem, który przerzucony między poststrukturalizmem a fenomenologią pozwala myśli feministycznej wiązać teorię z praktyką, intelekt z afektem, metafizykę z polityką czy empiryczne z transcendentalnym. Jest to jednak pojęcie nad wyraz nieuchwytne. W filozofii używane często w sposób intuicyjny czy nawet potoczny, mające niezwykłą zdolność do zacierania za sobą śladów definiujących je teorii. Sednem problemu na styku spotykających się w tej książce trzech dyscyplin okazujesię jednakto, że odwołanie do doświadczenia odgrywa również rolę świadectwa tożsamościowego, które stanowi podstawę nie tylko rozpoznań teoretycznych, ale też etycznych i politycznych. Czy połączenie feminizmu z fenomenologią to na ów problem dobra odpowiedź? Przywołując głosy zaangażowanych w tę dyskusję badaczek feministycznych, jak Linda Martin Alcoff, Judith Butler, Linda Fisher, Sara Heinämaa, Sonia Kruks, Bonnie Mann, Johanna Oksala, Joan Wallach Scott czy Iris Marion Young, autorka książki konfrontuje możliwości narracji fenomenologicznej z argumentami poststrukturalistycznymi oraz nadziejami feminizmu, które w znacznej mierze pozostają niespełnione.
Marzena Adamiak – filozofka, która studia magisterskie oraz doktoranckie ukończyła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracuje w Zespole Badań nad Filozofią Hermeneutyczną, Poststrukturalizmem i Myślą Feministyczną IFiS PAN. Od 2015 roku członkini zarządu Polskiego Towarzystwa Fenomenologicznego. Zajmuje się problematyką podmiotowości, głównie w obrębie teorii feministycznych, fenomenologii i poststrukturalizmu. Autorka książki O kobiecie, która nawiedza myśl. Kobieta jako figura inności w koncepcji podmiotu Emmanuela Lévinasa (2007).
PODZIĘKOWANIA
DOŚWIADCZENIA UKOBIECANEGO PODMIOTU
CZĘŚĆ I. JA MÓWI MY. DYSKURS W AFEKCIE
1. Problemy z oczywistością doświadczenia
Poszukiwanie jedności a pułapki uogólnień
Odwołanie do świadectwa tożsamości
Oczywistość tego, co widziane
Spojrzenie twarzy spod maski
Afekt przed dyskursem
2. Doświadczenie jako nośnik transgresji
Doświadczenia ludzkich stworzeń
Pośród cieni Cogito
Przeżycie granicy i transgresja
Dyskurs i metafizyka
3. Splatanie poststrukturalizmu z fenomenologią
CZĘŚĆ II. JA WBREW SOBIE. PODŻEGANIE DO NIEPEWNOŚCI
1. Metodologiczne ujarzmianie naiwności
Odmowa wyjaśniania
Zawieszenie czy zawierzenie oczywistości
Epoché a redukcja do pre-pozycji
Zawracanie myślenia ku współ-prezentacji
Feministyczne sytuowanie transcendentalizmu
2. Zmagania z dualizmem a struktura doświadczenia
Teoria jako doświadczenie afektywne
Ja pęknięte, lecz własne
Przeżycie przed życiem
Sens między ciałem a dyskursem
3. Mieszanie empirycznego z transcendentalnym
CZĘŚĆ III. JA SIĘ ZMIENIA. CZAS OPORU
1. Płeć w konkretnej sytuacji
Płeć własna w ciele (nie)obecna
Oczyszczanie historii z empirii
Przywłaszczanie usytuowania
Umężczyźnianie Schneidera
Intencjonalność załamana
2. Siła i styl ukobiecanej intencji
Płeć w ruchu
Ja spętane i wycofane z ekspresji
Kwestia stylu
Płeć jako nawyk
3. Fantazje o transgresji czasu i przestrzeni
PRZEKSZTAŁCAJĄC FENOMENOLOGIĘ FEMINIZMEM
BIBLIOGRAFIA
INDEKS NAZWISK