Małgorzata Szejnert. Szczegół / Bernadetta Darska

Jestem maniaczką szczegółów. Dotykają samej istoty reportażu jako gatunku. W przeciwieństwie do publicystyki, która zajmuje się tematami ogólnymi, reportaż kieruje się w stronę jednostki i jej intymności, jest tekstem o indywidualnym przeżyciu. A to najlepiej opowiedzieć szczegółem, bo on zaświadcza.

Małgorzata Szejnert

Szczegół. Okaże się stałym punktem odniesienia przez kilkadziesiąt lat pracy reporterskiej i redakcyjnej. To dzięki niemu możliwe staje się wyeksponowanie tego, co ważne lub co prowadzi do spraw istotnych. Szczegół pozwala na znalezienie właściwej perspektywy. Jest rodzajem kompasu, z którego reporterka korzysta w swojej twórczości świadomie, z dużą precyzją w kontekście komponowania tekstu, konsekwentnie, osiągając zarazem artystyczny efekt.

Ze Wstępu

Autorka, kreśląc pierwszą syntezę twórczości jednej z najważniejszych polskich reporterek XX i XXI wieku, zaprasza w podróż śladami drogi twórczej Małgorzaty Szejnert – nie tylko jej kolejnych publikacji, ale też społecznych zadań, takich jak bycie mistrzynią i mentorką kolejnych pokoleń polskich reporterów. Podczas lektury czytelnik zapozna się m.in. z rozważaniami na temat specyfiki małego realizmu, etosu reporterskiego bohaterki – redaktorki działu reportażu w „Gazecie Wyborczej” oraz autorki monumentalnych książkowych opowieści – a także z refleksjami na temat roli fotografii i ich relacji ze słowem. Nakreślony z pasją portret sylwetki twórczej Małgorzaty Szejnert zachęca do osobistych czytelniczych spotkań z publikacjami mistrzyni szczegółu.

9 wstęp. Zapisane kredą

19 Rozdział 1. Haft. Codzienność w prasie

21 „Kurier Polski” i Wielka Historia

26 „Kontrasty” i docenienie reportażu

36 Codzienność arystokracji

44 „Ekspres Reporterów” – między książką a czasopismem

51 „Literatura” i reagowanie

81 Rozdział 2. Ziarenko. Rzeczy pierwsze

81 Polonia? Nie taka znowu oczywista

87 Co widać poza centrum?

94 Przypomnienie a książki hipotetyczne

103 Rozdział 3. Karteczki. Dać świadectwo

106 Wśród strajkujących

116 Teatr jako przestrzeń etycznego osądu

131 Przełamać milczenie

153 Rozdział 4 (a właściwie przypis do rozdziału 3). Warsztat reporterki

161 Rozdział 5. Stół. Szkoła pisania na co dzień

162 Początki „Gazety Wyborczej”

166 Nowy Jork

168 Uczniowie

171 Mięćmierz

174 Jak pisać o faktach?

180 Mała książka kucharska

182 Towarzyszenie i bycie razem

188 Reporterskie przyjaźnie

196 Reportaż się zmienia?

205 Rozdział 6. Fotografia. Wielkie małe historie

206 Wobec historii

209 Ciekawość i gry gatunkowe

224 Korespondencja

227 Wyspy i pogranicza

240 Fotograficzne zbliżenie

249 Zakończenie. Odlane z brązu

255 Bibliografia

281 Indeks osobowy