Książka Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieści powojennych pisarek polskich stanowi próbę zarysowania pola tematycznego narracji migracyjnej polskich pisarek powojennych (jej wersji emigracyjnej, imigracyjnej, przesiedleńczej, a więc opowieści o różnych odmianach doświadczenia związanego z opuszczeniem własnego miejsca na ziemi i oswajaniem przestrzeni nowych, obcych). Refleksja nad tożsamością bohaterek rozważań, należących do kolejnych fal polskiej powojennej emigracji, z trudem budujących swoje domy w nie zawsze gościnnych krajach osiedlenia, poszukujących odpowiedniego języka do zapisu własnych przeżyć dowodzi też, iż można wskazać pewne podobieństwo kobiecej opowieści powojennych emigrantek polskich i narratorek opowieści postpeerelowskiej o ludziach polsko-niemieckiego pogranicza.
Wstęp
Przedpokój
Tożsamość postmigracyjna. Przypadki (między innymi) evy hoffman i czesława miłosza
Salon
Baśka, barbara, barbarita... Wygnanie w po/wojennej emigracyjnej prozie kobiecej
Oswajanie samotności. Kobiecy dyskurs imigracyjny „drugiego świata” w polskiej perspektywie
Konstruowanie kobiecego języka narracji migracyjnej w prozie polskiej po roku 1989
Kuchnia
Matka polka i jej wielokulturowe dzieci. Wygnańcze macierzyństwo w opisie polskich powojennych pisarek emigracyjnych
Współczesna kobieca opowieść e/imigracyjna – mechanizm zacierania granic między tekstem a rzeczywistością (na przykładzie koniecznych kłamstw ewy stachniak)
Sypialnia
Kultura końca wojny – gwałty
„kult ofiary” w oczach polskich pisarek–emigrantek a „kult ocaleńca” w refleksji krytycznej na temat dyskursów wyzwoleńczych
Za oknem
Inny i jego ślady w kobiecej literackiej opowieści
Stworzyć dla siebie miejsce. Miasto imigrantów: przestrzeń, pamięć, płeć
Konstruowanie kobiecości w sieci (wspomnień)
Bibliografia
Indeks nazwisk
Indeks pojęć
Summary
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka