Książka ta omawia stosunek kolejnych pokoleń twórców, krytyków i publicystów polskich do tradycji literackiej, poczynając od romantyzmu, a na międzwojennym dwudziestoleciu kończąc (pominięto jedynie relację Młoda Polska - romantyzm, dawniej już zbadaną). Przedstawione tu zostały różne strategie - rewizje hierarchii autorów i dzieł, odrzucenie przyznawanych im uprzednio wartości i odkrywanie wartości dotąd niedostrzeganych, walka z bezpośrednimi poprzednikami i pietyzm wobec generacji dawniejszej, określenie własnej tożsamości przez negację dziedzictwa lub przeciwnie - obrona nowatorstwa przez odwołanie do jego prekursorów, krótko mówiąc - współdziałanie ciągłości i zerwania w toku przemian literatury polskiej XIX i pierwszej połowy XX wieku.
Literatura polskiego Oświecenia w opiniach doby romantyzmu
Pozytywiści polscy wobec tradycji Oświecenia
Pozytywiście wobec romantyzmu polskiego
Młoda Polska a dziedzictwo pozytywizmu
Pozytywizm polski z perspektywy międzywojennej
Dziedzictwo Młodej Polski w zwierciadle międzywojennym
Nota bibliograficzna
Indeks nazwisk
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka