Ta książka traktuje nasze najnowsze dzieje jako jeden ciąg, w którym zdarzenia późniejsze zwykle wynikają z wcześniejszych. Konkretnie, PiS-owska powtórka PRL jest logicznym skutkiem rządów 1989–2015, a nie „wypadkiem przy pracy” czy wybrykiem „przypadkowego” społeczeństwa. Potężniejące niezadowolenie z rządów po 1989 roku widać było przecież już we wczesnych latach 90. Autora bardziej interesują postawy ludzkie niż konkretne decyzje i uważa, że hasło „przede wszystkim odsunąć PiS” jest kolejnym politycznym strzałem w płot. W książce znajdziemy analizy niebywałego rozwoju i udoskonalenia stalinowskiej nowomowy, a także analizy skutków usiłowań oparcia życia społecznego na jakiejś jednej, spójnej doktrynie, która ma automatycznie załatwić wszystkie problemy. Jeden z tekstów wskazuje, że próby zdobycia reparacji od Niemców mogą się dla Polski zakończyć sukcesem, czyli bardzo źle. Najogólniejszą tezą książki jest pogląd, że rozwój kraju w małym stopniu zależy od ustroju społeczno-gospodarczego, w znacznym zaś od kultury społeczno-politycznej obywateli. Jeśli jest ona taka, jak we współczesnej Polsce – czyli bardzo niedojrzała – to cwaniacy i oszuści coraz łatwiej zdobywają stanowiska decyzyjne ze wszystkimi tego skutkami, a wprowadzone instytucje demokratyczne zostają obłaskawione i przystosowane do ich potrzeb.
Marek Tabin – urodzony w Tarnowie, magister fizyki i doktor socjologii (Uniwersytet Warszawski). Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel, później jako socjolog w Polskiej Akademii Nauk i Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie uczestniczył w działaniach opozycji demokratycznej. W stanie wojennym internowany. W okresie 1983–1994 na emigracji, w Paryżu – wydawca „Biuletynu Informacyjnego NSZZ «Solidarność»”, w Monachium – redaktor w Radio Wolna Europa. Prowadził wykłady na Uniwersytecie Paris-Saint Denis. Po powrocie do Polski aż do emerytury pracował na UW. Tłumacz literatury socjologicznej na język polski. Jest laureatem Nagrody Sekretarza Naukowego PAN za pracę doktorską; odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zainteresowania: metody ilościowe w socjologii, socjologia i psychologia polityki, konflikt, niekomunikacyjne wykorzystywanie języka. Mieszka na wsi pod Warszawą.
Wstęp
I. Konflikt
Neosarmatyzm, czyli my nie stąd
Inteligencja po 1989 roku
Traktat o poddanych
Konflikt polski
Towarzystwo Wzajemnych Usług Wyborczych
Potencjalne obszary konfliktów społecznych do roku 2020
II. Język
Impresje wokół obcości wyobrażonej
Funkcjonowanie przekazu odrzuconego
Wspólne dzieło rozedrgania państwa
Cywilizacja wizerunku
Ludzie czy ideologia?
Ubezmyślnianie
Kłamanie skuteczne
Ta pani z TSUE może nam…
III. Rządzenie
Ile konstruktywizmu czy jaki konstruktywizm?
Może by tak wreszcie zacząć?
Orientacja kulturowa w ekonomii
O selekcji elit
Uwagi o tożsamości regionalnej
Nauka rozbiegana
Czym trzeba się zająć?
Akcja „Reparacje”
Urodziny niejakiego Adolfa
Złoty klucz
A może oni nie chcą?
IV. Mentalność
Podwórko
Patridioci i volksdeutsche. Uwagi o przemianach więzi narodowej
we współczesnej Polsce
Wykluczanie jako postawa
Witaj, ściano!
Zespół pychy
Demokracja magiczna
Wiedza jako pomysły luzem
Społeczeństwo bezopiniowe
Latarnie są oświetlone
Indeks nazwisk