Tożsamość osobowa w epoce cyfrowych technologii komunikacyjnych / Grażyna Osika

„To nie jest książka o książkach" (…), bo chodzi w niej nie tyle o teksty o człowieku, co o niego samego odnajdywanego w sposobach jego bycia, próba śledzenia jak się zjawia i rozumienia, dlaczego tak? (…) Zagadnienia te odsyłają do pojęcia, z którym zwykło się je identyfikować, mowa o tożsamości osobowej (…). Z kolei to, jak o sobie myślimy, jak konceptualizujemy swoje zadomowienie w świecie zależy od narzędzi jakie do tego wykorzystujemy, tj. od tego jak o tym mówimy, jak się na ten temat komunikujemy. (…) Obecnie mamy do czynienia z kolejnym (…) środowiskiem komunikacyjnym, które kształtuje naszą tożsamość osobową jest nim hipertekst. Jeżeli chcemy rozumieć siebie musimy rozumieć specyfikę ekologii hipertekstu, (…) jego antycypowany lub już obserwowany wpływ na życie współczesnego człowieka.
fragment Wstępu


Bardzo umiejętnie i inteligentnie autorka powiązała zagadnienie filozoficzno-poznawcze, antropologiczne z badaniami medioznawczymi oraz zachodzącymi pomiędzy nimi sprzężeniami zwrotnymi. Dało to niezmiernie ciekawy wynik badawczy
z recenzji Ignacego S. Fiuta


Grażyna Osika jest adiunktem w Katedrze Stosowanych Nauk Społecznych Politechniki Śląskiej. Autorka kilkudziesięciu publikacji naukowych z pogranicza filozofii i komunikacji społecznej. Do obszaru jej głównych zainteresowań należą takie zagadnienia jak komunikacja interpersonalna, komunikacja medialna, ekologia hipertekstu. W 2011 roku ukazała się jest książka pt.: Procesy i akty komunikacyjne. Koncepcje klasyczne i współczesne, oraz Bunt i reforma, której jest redaktorem. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej. Jej dorobek naukowy jest dostępny na Google Scholar oraz w Repozytorium ceON.

Wstęp
1. Społeczeństwo komunikacji – konteksty
Wprowadzenie
1.1. Postindustrializm – społeczeństwo informacji – postfordyzm – społeczeństwo zmediatyzowane
1.2. Postmodernizm
1.3. Indywidializacja społeczna
1.4. Globalizacja
1.5. Społeczeństwo komunikacyjne – społeczeństwo sieci
1.5.1. Kondycja jednostki w społeczeństwie sieci
2. Media – technologie komunikacyjne
Wprowadzenie
2.1. Ramy teoretyczne. Krótka historia technologii medialnych
2.1.1. Epistemologia medium
2.1.2.1. Oralność
2.1.2.2. Piśmienność
2.1.2.3. Media elektroniczne – analogowe
2.1.2. Media a charakter interakcji społecznych. Rodzaje wspólnoty
2.2. Cyfrowe technologie komunikacyjne
2.2.1. Hipertekst
2.2.2. Epistemologia hipertekstu
2.2.3. Interakcja hybrydowa. Nowe formy związków ludzkich
Podsumowanie
3. Ogólna charakterystyka pojęcia tożsamości
Wprowadzenie
3.1. Próba wstępnej definicji
3.2. Tożsamość – implikacje filozoficzne
3.3. Tożsamość – implikacje psychologiczne
3.4. Tożsamość – implikacje socjologiczne
Podsumowanie
4. Tożsamość osobowa w erze cyfrowych technologii komunikacyjnych
Wprowadzenie
4.1. Komunikacja jako spiritus movens holistycznego modelu tożsamości
4.1.1. Komunikacyjny model epistemologiczny
4.1.2. Komunikacyjny model tożsamości osobowej
Podsumowanie
4.2. Tożsamościowe praktyki siebie
Wprowadzenie
4.2.1. Komunikacyjne praktyki siebie – wymiar epistemologii medium
4.2.2. Komunikacyjne praktyki siebie – wymiar interakcji społecznych
Podsumowanie
Zakończenie
Abstract
Bibliografia
Indeks pojęć
Indeks nazwisk