Książka stanowi próbę interpretacji wymiaru kenotycznego w refleksji Simone Weil oraz „audioportretu” filozofki – oratorium La Passion de Simone Kaiji Saariaho (2006). Utwór muzyczny fińskiej kompozytorki w całości odnosi się do sylwetki oraz myśli Weil, a jego ukształtowanie formalne jest wzorowane na nabożeństwie Drogi Krzyżowej. W centrum uwagi znajduje się problem kenozy, rozpatrywany w kontekstach filozoficzno-teologicznych, estetycznych, hermeneutycznych oraz etycznych – zarówno w odniesieniu do pisarstwa Weil, jak i muzyki Saariaho.
Myśl francuskiej filozofki została ujęta w perspektywie postsekularnej avant la lettre, a szczególną uwagę autorka poświęca motywom kenozy, (nie)obecności Boga, kenotycznej uważności, bliskiej postsekularnemu pojęciu adoracji w kontakcie z drugim człowiekiem, oraz etycznej postawy miłosierdzia wobec anonimowego bliźniego. Otwiera tym samym na nowo dyskusję na temat doniosłości myśli Weil w dzisiejszym momencie historycznym.
Książka p. Katarzyny Kuci-Kuśmierskiej jest dziełem samodzielnej refleksji i to refleksji niełatwej, bowiem dotyczącej tyleż literatury, co teologii i muzyki. (...) Zachowując szacunek dla kon-strukcji dzieła muzycznego fińskiej kompozytorki, Autorka nie poprowadziła nas drogą ściśle muzykologiczną, ale hermeneutyczną (...) – to znaczy starała się przeplatać nić kompozytorską z literacką i filozoficzną tak, aby powstało coś, co pozwala na powołanie do życia struktury myśli Weil (…). Specjalnie posługuję się słowem struktura, bowiem jego przestrzenny charakter spra-wia, że opuszczamy książkę (…) z obrazem życia (…). Ta myśl wcielona, mówi Autorka, jest nieodzownie „paradoksalna” (…). Jednym z największych jej paradoksów jest to, że zawdzięcza zwycięstwo klęsce, nasycenie głodowi, obecność nieobecności, sprawiedliwość powstrzymaniu się od bezwzględnego dochodzenia swych racji. Wszystko to doświadczenia obce dzisiejszemu światu, ale niezbędne, by go próbować ratować.
Prof. dr hab. Tadeusz Sławek, Uniwersytet Śląski
Dr Katarzyna Kucia-Kuśmierska jest literaturoznawczynią i śpiewaczką. Ukończyła studia komparatystyczne na Wydziale Polonistyki UJ oraz śpiew solowy w Akademii Muzycznej w Krakowie. Współpracuje z zespołami muzyki dawnej oraz z kameralnym zespołem wokalnym Cracow Singers . Pracuje na stanowisku asystenta w Katedrze Teorii Literatury Wydziału Polonistyki UJ. Interesuje się problematyką szeroko rozumianych związków muzyki z literaturą.
Wstęp
Część I
Kenosis. Poszukiwania filozoficzno-estetyczne
Od dekreacji do interpretacji
Piękno (się) dekreuje
Muzyka w twórczości Simone Weil
Od paradoksu do kenozy. Poetyka Weil i Saariaho
Część II
Kenosis. Bycie w świecie
Od La pesanteur et la grace do La Passion de Simone
Stacja I: Dźwiękowy portret Simone Weil. Kontemplacyjne exordium
Stacja II: Tożsamość w nietożsamości. Krzyż zmagań z ciałem, kobiecością i żydowskim pochodzeniem
Stacja III: Muzyczna cisza. Dźwiękowe „ziarenko gorczyczne”
Stacja IV: W nienawiści i miłości. „Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien” (Mt 10, 37)
Stacja V: Kenoza społeczna
Stacja VI: Dźwiękowa ikona. Między obrazem a muzyką
Część III
Kenosis. Imitatio Christi
Stacja VII: La pesanteur et la grace
Stacja VIII: Początek i koniec
Stacja IX: Jedyny warunek: kochać bezwarunkowo
Stacja X: Kenosis
Część IV
Kenosis. Od śmierci do życia
Stacja XI: Jedyna siła: bezsilność
Stacja XII: Karmić się głodem
Stacja XIII: Jednoczesność życia i śmierci
Stacja XIV: Ofiara bez ofiary
Stacja XV: Zmartwychwstanie przez śmierć bez zmartwychwstania
Zamiast zakończenia. Simone Weil: myślicielka postsekularna avant la lettre?
Bibliografia
Przykłady muzyczne
Indeks osób
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka