Paryż niewątpliwie należy do najpiękniejszych miast świata. Dumni są ze swojej stolicy Francuzi, przybywają do niego od wieków cudzoziemcy. Doczekał się wspaniałej legendy jako miasto artystów, poetów i sztuki, urzekające niezwykłą atmosferą.
Franciszek Ziejka miał szczęście mieszkać w tym mieście przez cztery lata. W latach 1984–1988 pracował w Institut National des Langues et Civilisations Orientales jako lektor i wykładowca języka oraz literatury polskiej. Skorzystał z nadarzającej się okazji, aby na podstawie materiałów znajdujących się w tamtejszych bogatych archiwach i bibliotekach przygotować prace, które zebrał w niniejszym tomie. Oprócz „Dziennika paryskiego” znajduje się w nim szereg studiów, na przykład o życiu polskiej kolonii w Paryżu na przełomie XIX i XX w., o dziejach Biblioteki Polskiej w Paryżu, o paryskiej przygodzie „Halki” Moniuszki czy kłopotach paryskich Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
Książka jest drugim, obok „Mojej Portugalii” i „Mojej Prowansji”, ogniwem przygotowanego przez Franciszka Ziejkę „tryptyku europejskiego”.