Warszawa jako struktura emergentna stanowi kontynuację projektu Warszawa jako miasto symbiotyczne badającego bezpośrednio przestrzeń konfliktu odgórnego planowania i oddolnych działań w kontekście pl. Defilad w Warszawie. Dysfunkcja otoczenia Pałacu Kultury i Nauki oraz kryzys miejskiego planowania wynikają z braku relacji pomiędzy różnymi aktorami miejskich procesów. Publikacja wprowadza nowe pojęcia oraz horyzonty myślenia o mieście w kontekście systemów złożonych oraz ontologii. Zawarte w niej teksty przybliżają pojęcie emergencji, w kontekście badań nad złożonością, odnoszą się do nieprzewidywalnego procesu transformacji miejskiej.
Zamieszczone w książce: fragment badań z zakresu socjofizyki i symulacji zachowań zbiorowych pokazują możliwości symulacji ruchu pieszych w określonej przestrzeni architektonicznej jako narzędzia wspomagającego diagnozę i optymalizację zarządzania infrastrukturą miejską. Tkanka miejska powstaje w wyniku sumy negocjacji pomiędzy wszystkimi mieszkańcami oraz dryfu plotki, która w ramach procesu entropii staje się zagrożona widmem katastrofy.