Odbudowa i restauracja zabytków architektury w Polsce 1918-1939. Teoria i praktyka / Paweł Dettloff

Wstęp: zakres i cel pracy, metoda badawcza

Rozdział I. Stan badań

Rozdział II. Kształtowanie teorii i praktyki konserwatorskiej do około roku 1918

Rozdział III. Organizacja ochrony zabytków w II Rzeczypospolitej

1. Podstawy prawne i organizacyjne
2. Finansowanie przedsięwzięć konserwatorskich
3. Inwentaryzacja zabytków
4. Konserwatorzy

Rozdział IV. Teoria konserwatorska w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym

1. Problem rekonstrukcji zabytków
2. Ochrona i odbudowa miast historycznych
3. Problem miejsca sztuki współczesnej w procesie restauracji zabytków

Rozdział V. Praktyka konserwatorska w Polsce w latach 1918-1939: restauracja i konserwacja zabytków architektury

1. Odbudowa zabytków zniszczonych w wyniku działań wojennych
2. Restauracje zabytków podyktowane względami ideowymi

Restauracje czołowych pomników przeszłości. Usuwanie zniekształceń z okresu zaborów jako śladów niewoli narodowej

1. Restauracje zabytków podyktowane względami estetycznymi

3.1. Rekonstrukcje zabytków sakralnych, rezydencjonalnych oraz użyteczności publicznej oparte na podstawach naukowych

3.2. Restauracja zabytków architektury obronnej – pomiędzy konserwacją a odbudową

3.3. Restauracja kamienic mieszczańskich

3.4. Ochrona i restauracja zabytków architektury drewnianej

3.5. Problem historycznych nawarstwień i autentycznej materii zabytku

3.6. Swobodne restauracje i przebudowy zabytków

1. Problem relacji pomiędzy zabytkiem a sztuką współczesną

Podsumowanie

Rozdział VI. Charakterystyka założeń teoretycznych oraz działań konserwatorskich w Polsce w okresie międzywojennym w kontekście europejskim

Aneks

Źródła archiwalne

Bibliografia

Zusammenfassung

Spis ilustracji

Indeks nazwisk

Indeks topograficzny