Kino bezpośrednie. Tom II. 1963–1970 / Mirosław Przylipiak

Drugi okres działalności twórców direct cinema (1963–1970) to okres ich dojrzałości i arcydzieł, które przeniknęły nawet do popkultury. Filmy takie jak Gimme Shelter czy Woodstock znają nawet ci, którzy nie mają świadomości, że należą one do nurtu kina bezpośredniego. W kolejnych rozdziałach autor omawia kwestię wyczerpania się twórczego potencjału Drew Associates, przygląda się obrazom konserwatywnej Ameryki w filmach Richarda Leacocka i obrazom amerykańskiej kontrkultury w filmach D.A. Pennebakera. Ponadto analizuje najważniejsze filmy niekwestionowanych mistrzów tego nurtu – Alberta i Davida Mayslesów, Arthura Barrona czy Fredericka Wisemana, a także przypomina trójkę nieco zapomnianych twórców direct cinema – Eda Pincusa, Davida Neumana oraz Williama Jerseya.

Spis treści
1. Kino bezpośrednie: drugi etap
2. Drew Associates: wyczerpanie twórczego impulsu?
2.1. Promocja wartości amerykańskich i szczypta kontrkultury
2.2. Letters from Vietnam
2.3. Storm Signal
3. Richard Leacock: obrazy konserwatywnej Ameryki
3.1. Po opuszczeniu Drew Associates
3.2. A Happy Mother’s Day
3.3. Campaign manager
3.4. Chiefs
3.5. A Stravinsky Portrait
3.6. Człowiek a rola społeczna
4. Don Alan Pennebaker – mimowolny kronikarz kontrkultury
4.1. Od inżyniera do filmowca
4.2. Elisabeth and Mary
4.3. You’re Nobody ‘Til Somebody Loves You
4.4. Dont Look Back
4.5. Monterey Pop
4.6. One PM
4.7. Town Bloody Hall
4.8. Siła i słabość czystej obserwacji
5. Albert i David Mayslesowie – kontemplacja rzeczy, jakimi są
5.1. Psychologowie z kamerą
5.2. Showman
5.3. What’s Happening! The Beatles in the USA
5.4. Meet Marlon Brando
5.5. With Love from Truman. A Visit with Truman Capote
5.6. Salesman
5.7. Gimme Shelter
5.8. Grey Gardens
5.9. Alienacja, autoprezentacja, refleksywność
6. Arthur Barron – z punktu widzenia socjologa
6.1. Od dokumentu do fabuły
6.2. My Childhood: Hubert Humphrey’s South Dakota and
James Baldwin’s Harlem
6.3. The Berkeley Rebels
6.3.1. Założenia
6.3.2. Opis filmu
6.2.3. Z punktu widzenia „starej” Ameryki
6.4. Sixteen in Webster Groves
6.5. Webster Groves Revisited
6.6. Arthur Barron – podsumowanie
7. William C. Jersey – zapomniany mistrz kina bezpośredniego
7.1. Zarys kariery
7.2. W poszukiwaniu formy: Search in the Darkness
7.3. Filmy o solidarności: gdy ktoś przegrywa, wszyscy przegrywamy
7.3.1. The Captive
7.3.2. Prisoner at Large
7.3.3. Manhattan Battleground
7.3.4. Incident on Wilson Street
7.3.5. Jimmy
7.4. Poszerzanie perspektywy
7.4.1. A Time for Burning
7.4.2. Goodbye and Good Luck
7.5. W nurcie protestu
7.5.1. America Against Itself
7.5.2. Yippie
7.6. „Każdy film jest autobiograficzny”
8. Ed Pincus i David Neuman: świat konfliktów wewnętrznych
8.1. Na początku byliśmy sobie absolutnie równi: żaden z nas
nic nie umiał
8.2. Black Natchez
8.3. One Step Away
8.4. Panola
8.5. Pincus i Neuman: rysy, luki, szczeliny
9. Frederick Wiseman: instytucja jako zwierciadło ideologii
9.1. Z sądu za kamerę – i z powrotem
9.2. Titicut Follies
9.3. High School
9.4. Law and Order
9.5. Hospital
9.6. Złożoność świata społecznego
10. Kino bezpośrednie: nowe spojrzenie
10.1. Autorstwo a dokumentalizm obserwacyjny
10.2. Potrzeba nowego języka
10.3. Po stronie patrzącego: natura obserwacji
10.3.1. Dystans czy bliskość?
10.3.2. Modalności patrzenia
10.4. W pogoni za istotą
10.5. Po stronie obserwowanego: samoprezentacja
Bibliografia
Indeks osób

film, kino, kinematografia, film dokumentalny, sztuka, reżyser, cinema, kino bezpośrednie, filmy, przylipiak, słowo obraz, terytoria,