Dzień w dzień kapłani przy Mszy św., tuż przed Komunią, modlą się: „Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem!”. Po czym w imieniu całego Kościoła dodają: „Panie Jezu Chryste, któryś rzekł Apostołom Twoim: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam: nie racz patrzeć na grzechy moje, lecz na wiarę Kościoła Twojego, racz go według woli Twej obdarzyć pokojem i zjednoczyć: Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen”. Lecz kiedyż ten św. pokój zupełnie owładnie cały Kościół? Kiedy się znajdzie ten św. pokój w każdej rodzinie, w każdej gminie, w każdym kraju? Dopiero wtedy, gdy się każdy chrześcijanin usilnie będzie starał ten św. pokój w swym sercu ustalić. A otóż właśnie św. Piotr z Alkantary podaje nam w swej książeczce, „Pokój duszy”, skuteczne rady, ułatwiające nabycie tego św. pokoju wewnętrznego.
Przedmowa
Modlitwa do świętego Piotra z Alkantary
Rozdział pierwszy. O naturze serca naszego i o tym jak nad nim możemy panować
Rozdział drugi. Jak się dusza powinna starać o zupełne uspokojenie
Rozdział trzeci. Jak z wolna i stopniowo dochodzimy do zbudowania wewnętrznego przybytku świętego pokoju
Rozdział czwarty. Kto pragnie dojść do takiego pokoju duszy, ten się wyrzec musi wszelkich innych uciech
Rozdział piąty. Jak dusza powinna być od wszystkiego oderwaną, żeby Bóg w niej mógł działać
Rozdział szósty. Jakiej roztropności wymaga miłość bliźniego, żeby nie zakłócała naszego wewnętrznego pokoju
Rozdział siódmy. Dusza nie powinna szukać pociech, ani uczuciowego zadowolenia, ale Boga Samego
Rozdział ósmy. Dusza nie powinna tracić odwagi, choćby doświadczała największych trudności i przeszkód w zachowaniu pokoju wewnętrznego
Rozdział dziewiąty. Szatan usiłuje z całą przebiegłością pozbawić nas tego pokoju. Jak winniśmy zasadzek jego unikać
Rozdział dziesiąty. Pokusy wewnętrzne nie powinny zakłócać pokoju duszy
Rozdział jedenasty. Bóg zsyła takie pokusy dla naszego dobra
Rozdział dwunasty. Jakiego lekarstwa powinna używać dusza, żeby ją własne upadki i niedoskonałości nie pozbawiały pokoju
Rozdział trzynasty. Jakim sposobem dusza powinna się uspakajać w każdym razie, żeby nadaremnie nie tracić ani czasu, ani pożytku