Zuzanna Ginczanka – gwiazda warszawskiej cyganerii i ofiara hitlerowskiej zbrodni, uważana za jedną z najzdolniejszych poetek dwudziestolecia międzywojennego – powraca w wyborze pod redakcją Tadeusza Dąbrowskiego. W jej utworach bezkompromisowość przenika się z sensualizmem, a niezwykła zmysłowość z szeroko rozumianym doświadczeniem kultury. Witalizm łączy się z katastrofizmem, egzystencjalnym niepokojem i obcością wynikającą z żydowskiego pochodzenia.
Mitologia radosna
Labirynt obłędny
Posucha
Zabobon
Fizjologia
Żyzność sierpniowa
Zawiłość
Przepis na prostotę życia
Uczta wakacyjna
Fajka zapatrzeń
Poznanie
miasto
Defraudacja
Żegluga
Futro
Gramatyka
Dziewictwo
Zdrada
Wyjaśnienie na marginesie
Deklaracja
Przypowieść
Uwagi o trzecich osobach
Wiersz, z którego wynika, że należy poświęcać dachom znacznie więcej uwagi
Poezje
Pochwała snobów
Ballada o krytykach poezje wertujących
Wyjaśnienie
Maj 1939
Ucieczka
[Non omnis moriar…]
Przebudzenie
Powrót
Panteistyczne
Wniebowstąpienie Ziemi
W skwar
Zygfryd
Laurka noworoczna
Koniugacja
Sklepik boski
Agonia
Piosenka o przygodzie
O centaurach
Proces
Obcość
Posłowie