W poetyckich miniaturach Grzegorz Wróblewski przedstawia rzeczywistość złożoną z żalu, samotności i tęsknot człowieka, jak również z pierwotnej prostoty i harmonijności świata natury. Wrzucony w te realia podmiot walczy o przetrwanie – ceni życie, nawet jeśli jest trudne i bolesne, ponieważ rozumie jego kruchość i wyjątkowość. Kosmonauci to również rzecz o przerażającej odległości – pomiędzy Ziemią a Marsem, wodą a niebem, człowiekiem a zwierzęciem i wreszcie, a może przede wszystkim – pomiędzy dwojgiem ludzi.
Morświny
Lato
Na Marsie
Kosmonauci
Zachód słońca
Acid
Talerz czerwonych wiśni
Kormorany
Ptaki i delfiny
Ikoniczna postać
Kamienie
Ty i Ja
Krab
Sonda Juice
Wiersz
Morze wyrzuca na brzeg zdechłe kraby
Homo floresiensis
Myślę o Tobie nieustannie
Beztlenowce
Muchy
Czy do mnie powrócisz?
Co teraz robisz
Ty i tylko Ty
Konie 2013
Kiedy rozmyślam o Cortezie…
Włosy
Aksamit
Królowa Kotów
Bliźniak
Leki nowej generacji
Zero widoczności
Zero Zero UFO
Szukam w piasku rzymskich monet
Jestem niezniszczalny
Twoje wiersze są o wszystkim co Ciebie otacza
Wiersz o białych kwiatach
Wieloryby
Skończoność światła
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka