Czytelnicy ostatnich tomów autora Słojów zadrzewnych przywykli do tego, że jego wiersze rozbiegają się w różnych kierunkach, wypuszczają pędy, splątują korzeniami z innymi utworami. Joanna Roszak, autorka wyboru, proponuje zupełnie nowe spojrzenie: nie na kłącza twórczości Karpowicza, lecz na koronę wierszowego drzewa. Przypomina najbardziej znane wiersze poety, ale też wybiera te, które prawdziwie oddychają lasem, a otwarte nim, otwierają czytających na nieznane doświadczenia. Owe drzewne utwory pozwalają zobaczyć w tej poezji (niesłusznie zapomnianej i uważanej za trudną) wartość, której dotąd nie dostrzegano – udzielanie lekcji medytacji i spokoju.
zmyślony człowiek
lekcja ciszy
etiuda poranna
księga eklesiastesa
rozkład jazdy
las
instrumentacje
miłość
drzewo które obsiadły ptaki
studium ciszy drzewa
sen
trudny las
do drzewa
non omnis moriar
martwe połowy
na lęk osiny
poranek
kot
koło tańca miłosnego
zachód cielesny
pytania w obrazkach
kroki do kwadratu
spoza
pan miró i dzieci
biały niedźwiedź
Lekcje lasu w poezji Tymoteusza Karpowicza (Joanna Roszak)