W dorobku pisarskim Kazimierza Przerwy-Tetmajera, polskiego poety, powieściopisarza, nowelisty i dramaturga okresu Młodej Polski, odnajdziemy kilka utworów, które usytułować można poza głównym kanonem dzieł autora, historii prostych i skierowanych do szerszego grona odbiorców. Są to utwory takie jak Panna Mary oraz Zatracenie, romanse opisujące życie miłosne arystokracji i artystów, poczytne, łatwiejsze do przyswojenia, wywołujące wypieki na twarzy czytelnika, oderwanego właśnie od swoich codziennych obowiązków.
"Zatracenie" opowiada o uczuciu pomiędzy światowej sławy artystą, Romanem Rdzawiczem, a młodą hrabianką, Teresą Morską. Uczuciu, które nieodwracalnie splata ze sobą przyszłe losy bohaterów.
Historia pełna jest charakterystycznego dla Przerwy-Tetmajera zachwytu nad pięknem Tatr, pogłębionych profili psychologicznych, a także błyskotliwego ujęcia realiów i obyczajów panujących wśród arystokratycznych sfer. Autor przedstawia czytelnikowi prostą, lecz nienaiwną historię miłosną, pełną uczuć, obaw, niedopowiedzeń, barw i odcieni szarości.