Istnieje literatura zanurzona w czasie teraźniejszym, ale istnieje też literatura bezczasowa. Proza Stanisława Tekieli mogłaby narodzić się w Leningradzie drugiej połowy lat 20. XX wieku albo w Paryżu w latach 30. Na niniejszy tom składają się: siedem opowiadań, niegdyś wydanych w zbiorze "Opowieści z dziupli", reportaże wojenne z Jugosławii, publikowana na Facebooku "Księga Snów" i fantasmagoryczny esej “Góry Warszawy”. "Psy tresowane do łykania wysp" to hołd złożony wszechstronnemu talentowi pisarskiemu i translatorskiemu autora.