„Nowa Cyganeria” jest specyficznym obrazem ostatniej epoki w naszej historii, choć przedstawionym nie do końca na poważnie. Pewne wątki zostały celowo przejaskrawione, przyjmując formę czystej satyry. Tu i ówdzie pojawiają się fakty mające potwierdzenie w rzeczywistości, ale sposób ich przedstawienia daleki jest od realizmu.
Niedoceniani artyści, zmęczeni cenzurą i wiecznym brakiem środków do życia tworzą armię cieni i doprowadzają do wyludnienia miast. Po latach powracają na rodzime ziemie i zakładają samowystarczalną osadę, wolną od wszelkich instytucji i środków nacisku. Osiągają upragnioną demokrację, możliwość samostanowienia, absolutną wolność słowa i poglądów. Ale czy o to chodziło? Czy ta autonomia, samowystarczalność i życie zgodne z dziką naturą i jej prawami okażą się lepsze niż wygodne i bezpieczne życie pośród wytworów cywilizacji oraz osiągnięć nauki i kultury?
Mimo że pewne wątki powieści dotyczą zaistniałych zdarzeń, ich przedstawienie jest dalece metaforyczne. Bo tej powieści nie można traktować dosłownie, choć posiada ona filozoficzne przesłanie wydarzeń ostatniego ćwierćwiecza.
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka