Nakarmić kamień / Bronka Nowicka

Nakarmić kamień to nieustanne dociekanie istoty rzeczy. Przedstawiony przez Nowicką świat nie obrósł jeszcze we wtórne znaczenia, w sposób szczególny działa więc na wyobraźnię, wytwarzając własne ciągi przyczynowo-skutkowe, własną logikę. Autorka penetruje relacje łączące ludzi i rzeczy, kwestionuje i podważa zastałe hierarchie, balansuje na granicy ciała i świata zewnętrznego. Związek człowiek-rzecz to dla poetki również podstawa do uobecniania zmarłych, zapamiętanych, „zatrzymanych” w przedmiotach. To mocny, świeży debiut w literaturze polskiej.

rajtuzy

grzebień

łyżeczka

kamień

pudełko

guziki

puch

widelec

parapet

zlew

poduszka do igieł

kieszenie

siatka

bryła gliny

naftalina

popiół

próg

worek

statek

patyk

kłębek

ziemia

stół

pióro

nożyczki

poszewka

okno

zapałka

latawce

aparat

furtka

lustro

drzwi

firanka

szafa

fotografia

studnia

łyżka

kasztan

buty

walizka

skóra

mydło