Debiutancka powieść Faruka Šehicia, w której pojawiają się liryczne opisy mitycznej krainy dzieciństwa, ciążące ku prozie poetyckiej, dające poczucie harmonii i jedności świata. Sielankowa wizja zostaje zaburzona wojennymi reminiscencjami, w ramach których pisarz z całą brutalnością i chłodnym dystansem rejestruje upadek świata – nie tylko w wymiarze materialnym i cielesnym, ale także ideowym. Całość spaja narracja prowadzona z perspektywy ocalonego.
Hipnoza
Marynarze zielonej armii
Zaglądanie w ryby
Wodna republika
Jesień to jeździec z północnego mchu
Dorastam z roślinami
Bez zmartwychwstania i bez śmierci
Łowić rybę
Książkę Uny, smoki, rekonstrukcja
Bogowie rzeki
Wodne katharsis
Babcia
O powstawaniu gatunku
Bitwa ostateczna
Nocna podróż
O Gagarinie i innych kwestiach
Świetliste noce
Czarny taniec
Teraz odczuwam w sobie pokłady strachu
Dwa tysiące siódmy kontra Gargano
Gdzieś na Ziemi
1992, rok zerowy
Wężowa siła
Emil
Serce
Wiosna
Potwór z Sokiony
Ballada o czarnej dziurze
Uchodźcy
Babie lato
Hymn wędkarski
Zapach rozpalonego miasta
Garbusi
Zanurzyć się w zwierciadle
Zielone nici
Znak wodny
Zimowe wybrzeże
Miłość do ruin
Plamki ślepe
Elegia dla Toshiby
Centaur
Odnowiciel Smith, znany też jako dyrygent chmur
Dom nad dwiema wodami
Początek pisania książki
Dom strachów
Nota o autorze