Animalia / Anna Adamowicz

Anna Adamowicz nie ma najlepszego zdania o gatunku ludzkim, który bezmyślnie niszczy własną planetę, kolonizuje kosmos, krzywdzi inne istoty i dławi się własnym konsumpcjonizmem. Jej tom nie jest jednak pompatyczną i łatwą deklaracją: „Oskarżam!”, ale drobiazgową, rozpisaną na wiersze analizą procesów biologicznych, ekologicznych, społecznych i kulturowych, które mogą skazać ludzkość i świat na zagładę, ale mogą też stać się dla nas ocaleniem. „Poezja mnie zbawi” – głosi bliskie Adamowicz hasło, a jej własna twórczość potwierdza, że jest na to duża szansa.

animalia

KRĘGOWCE

obieranie

Adam Bochenek wstrzykuje sobie roztwór formaldehydu

pędy

je suis Babouin

układy. skóra

Chaim Soutine, martwa natura z płaszczką

hologram

recytatyw Marii Callas kołyszącej w brzuchu tasiemca

kret Tumulus buduje dom pod cmentarzem w Szklarach Górnych

układy. płuco

do ośmioletniego Jean-Michela Basquiata

przekraczanie

łabędzi śpiew żebraka umierającego z głodu w szczelnej beczce z jedynym otworem, przy którym czuwa król Sycylii, król Niemiec, Święty Cesarz Rzymski, król Jerozolimy, antychryst, stupor mundi, Fryderyk II Hohenstauf

tworzywo

układy. kręgosłup

BEZKRĘGOWCE

piekło jest tutaj

surowiec

Erysichton – Tarrare – Domery

pamięć prądu

układy. krew

recytatyw tasiemca wczepionego w jelito Marii Callas

karmicielko

przy Bożym grobie

rozpoznanie

układy. dysocjacja

skraje

Elon Musk rozmawia z Łajką

Ksenia Bołotnikowa wspomina Hołodomor

jadłoba

układy. kościec