Zbiór artykułów i esejów poświęconych najnowszej historii teatru w Polsce. Autor – jako performatyk – zgodnie ze swoimi zainteresowaniami opisuje przedstawienia i zjawiska teatralne w kontekście wydarzeń społecznych i politycznych, uważa bowiem, że: „konflikty teatralne dowodzą, że w ostatnich latach teatr w Polsce stał się szczególnym polem walki o kwestię tak fundamentalną jak wolność wypowiedzi artystycznej w sytuacji, gdy jej wytworzenie jest praktycznie możliwe wyłącznie za publiczne pieniądze, którymi dysponuje władza polityczna – rządowa i samorządowa”. Jako historyka teatru Kosińskiego interesują też przemiany kulturowe, które spowodowały radykalną zmianę konwencji teatralnej, języka, sposobu konstruowania wypowiedzi scenicznej i w związku z tym odmieniły także sposób odbioru i pozycję widzów. Zamiast teatru powołującego i umacniającego wspólnotę mamy dziś spektakle-spotkania: z własną pojedynczością, z nieusuwalną samotnością, z niedającą się delegować na cokolwiek i kogokolwiek odpowiedzialnością za swoje życie. To książka dla każdego czytelnika, nie tylko zainteresowanego szczególnie polskim teatrem. Emocjonalna i angażująca opowieść o najważniejszych dziś sprawach, z którymi mierzy lub powinien mierzyć się każdy.
Słowa na początek
PROLOG
Rozesłanie. Grotowski i Puzyna w roku 1972
BYŁO?
Teatr, którego nie ma. Dwadzieścia lat później
Lustro uczące i rozbijacze
Słaba i piękna
„Cóż to za chłopiec piękny i młody…”
Habitus i władza
Teatr Kulturalnego Miasta – ponowienie
JEST?
W Polsce, czyli Nigdzie. Tu
Teatr publiczny – narracje
Teatr publiczny – kronika wypadków
Teatr demokracji performatywnej
BĘDZIE?
Bądź realistą – żądaj niemożliwego
Powrót Filozofa
Ponowa
Post-teatr i powrót polityki
W drzwiach
EPILOG
Prospero i Hamlet
Nota edytorska
Przypisy