Bycie Ukraińcem z Polski to ciągłe odnajdywanie nici i splotów łączących mnie z historią, kulturą i tradycją mojej małej ojczyzny. To też przyjmowanie aktywnej postawy w poszukiwaniu tych splotów, poznawanie i zachowywanie kultury i języka ukraińskiego, poznawanie przeszłości terenów, z których wywodzili się moi przodkowie. Jest to proces, który musi trwać nieustannie w każdym pokoleniu, byśmy my – Ukraińcy z Polski – nie stali się tylko kategorią z przeszłości.
Bycie Ukraińcem z Polski oznacza stałą walkę – o tożsamość, o język. Ale również – bycie obywatelem Rzeczpospolitej z wszystkimi prawami i obowiązkami.
Iza Chruślińska, Słowo wstępne i podziękowania
Paweł Smoleński, Wstęp
CZĘŚĆ I. ŚWIADOMOŚĆ POCHODZENIA
Rozmowa 1. Ukraińskie korzenie – historia pewnej rodziny
Kadr historyczny. Ukraińcy z Polski – ludność autochtoniczna pogranicza polsko-ukraińskiego
Rozmowa 2. Dzieciństwo między Szprotawą a Bieszczadami wyobrażonymi
Kadr historyczny. Społeczność ukraińska przed akcją „Wisła”
Rozmowa 3. Czas formacji
Kadr historyczny. Niezagojona trauma akcji „Wisła”
Rozmowa 4. Gdańsk polsko-ukraiński – burzliwa młodość
Kadr historyczny. Cena za ukraińskość w PRL-u
Rozmowa 5. Fenomen czasopisma „Zustriczi”
Rozmowa 6. Ukrainiec z Polski posłem w pierwszych wolnych wyborach 1989
Zakończenie części I. „Miało nas nie być, ale jesteśmy…” – Ukraińcy w Polsce dzisiaj
CZĘŚĆ II. UKRAINA W ŻYCIU UKRAIŃCA Z POLSKI
Rozmowa 1. Ukraina wyobrażona
Rozmowa 2. Żydowsko-ukraińskie motywy
Rozmowa 3. Pierwsze spotkania z Ukrainą
Post scriptum
Wykaz skrótów
Indeks osób
Noty o rozmówcach
Zaloguj się
0,00zł
Dodano do koszyka