Skóra / Curzio Malaparte

W "Skórze" wojna jeszcze się nie skończyła, ale jej zakończenie jest przesądzone. Bomby wciąż spadają, ale już na inną Europę. Wczoraj nikt nie musiał się zastanawiać, kto jest katem, a kto ofiarą. Teraz, nagle, dobro i zło zasłoniły swoje twarze, a nowy świat jest wciąż ledwo znany… Autor jest pewny tylko jednej rzeczy: że nie może być pewny niczego. Jego ignorancja staje się mądrością.
Milan Kundera

Straszliwa plaga szaleje w Neapolu od dnia, kiedy wojska alianckie wkroczyły jako wyzwoliciele w październiku 1943 roku: plaga, która deprawuje nie tylko ciało, lecz także duszę, zmuszając ludzi do sprzedawania się i do deptania szacunku do samego siebie. Miasto podsuwa apokaliptyczne wizje obscenicznego, wstrząsającego horroru. Plaga tkwi w na pozór miłosiernej i braterskiej dłoni wyzwolicieli, w ich niezdolności do dostrzeżenia tajemniczych i niejasnych sił, które rządzą ludźmi i realiami życia w Neapolu; w ich przekonaniu, że pokonany lud może być tylko ludem winnym. Nie pozostaje więc nic innego, jak walka o ocalenie skóry: nie duszy, jak w przeszłości, czy honoru, wolności, sprawiedliwości, ale „przeklętej skóry”.

Curzio Malaparte właśc. Kurt Erich Sucker (1898–1957) – włoski pisarz, dziennikarz i dyplomata.
W młodości związany z ruchem faszystowskim. Podczas drugiej wojny światowej pracował jako korespondent wojenny dziennika „Corriere della Sera”. Po wojnie zafascynował się ruchem komunistycznym i zyskał sławę jako pisarz antyfaszystowski. Do jego najważniejszych książek należą: Technika zamachu stanu, Kaputt (W.A.B., 2021) i Skóra.