Opowieści o powieści / Leszek Bugajski

Leszek Bugajski jest znanym krytykiem literackim i publicystą, wieloletnim redaktorem legendarnej „Twórczości”, z którą związany jest od 1972 roku, a od 1988 prowadzi dział krytyki literackiej. Jako krytyk literacki debiutował w 1971 roku na łamach „Współczesności” i przez ten czas współpracował z wieloma pismami, jak „Życie Literackie” czy z polską edycją „Playboya”, a obecnie współpracuje również z tygodnikiem „Wprost”.
"Opowieści o powieści" są jego kolejną książką krytyczną, w której pochyla się nad kondycją polskiej powieści współczesnej. Krytyczną? Sam autor w słowie wstępnym zauważa: „To nie jest książka krytycznoliteracka. Tak mi się wydaje. Nie wytycza granic, trendów, nie zapowiada zmiany jakiejkolwiek warty ani nie obwieszcza literackiej rewolucji. Nie ma w niej uzurpacji – jest pokora wobec wspaniałego zjawiska, jakim jest beletrystyka. Pokora zwyczajnego czytelnika, faceta, który lubi literaturę niezmiennie od kilkudziesięciu lat. Bo ona go bawi, zachwyca, wzrusza, a niekiedy również po prostu nudzi. I z reguły nie prowokuje do głębokich badań. Przecież kiedy idę do lasu czy na łąkę i podoba mi się to, co widzę, czy mnie obchodzi, kto tu jest nagozalążkowy, a kto okrytozalążkowy? Wcale”. I choć Bugajski wzdryga się przed etykietą „krytyka literackiego” trudno inaczej nazwać go, gdy zacznie się czytać jego teksty i pozna jego wrażliwość na słowo pisane.
"Opowieści o powieści" przedstawiają pisarzy z różnych pokoleń, znanych i mniej znanych, starszych i młodszych, takich, którzy ucierpieli po transformacji lub nie ucierpieli a jest ich dwóch i może są oni najważniejszymi ogniwami tej powieści – Wiesław Myśliwski i Janusz Głowacki. Ale czytelnik znajdzie tutaj również ważne opowieści o Oldze Tokarczuk, Jarosławie Marku Rymkiewiczu, Marianie Pilocie, Edwardzie Redlińskim, Zycie Oryszyn, Zycie Rudzkiej, Dariuszu Bitnerze, Waldemarze Bawołku, Jerzym Pilchu, Dorocie Masłowskiej, Krzysztofie Bieleckim, Andrzeju Stasiuku… i wielu innych.

O tym i o tamtym (może to jest wstęp)

Koronowana
(Olga Tokarczuk)

Rozplątywanie i przecinanie
(Jarosław Marek Rymkiewicz)

Sto lat zmienności
(Stanisław Aleksander Nowak)

Trudne trwanie do kropki
(Marian Pilot)

Półcienie
(Maciej Płaza)

Nasza „komedia ludzka”
(Edward Redliński)

Literatura nie ma poglądów
(Wiesław Myśliwski)

Tu, teraz, my
(Ignacy Karpowicz)

Dziecko patrzy
(Zyta Oryszyn)

„Na starość gumka przestaje wycierać”
(Michał Komar)

Ciało słabnie, pamięć dręczy
(Zyta Rudzka)

Znów na początku drogi
(Dariusz Bitner)

Nadchodzi noc
(Waldemar Bawołek)

Siła ducha
(Jerzy Pilch)

Znikąd nadziei
(Janusz Głowacki)

Bariery nie do przebycia
(Dorota Masłowska)

Domysły własne…
(Krzysztof Bielecki)

Nic nie jest, jak było
(Piotr Wojciechowski)

Na chwilę przed
(Andrzej Stasiuk)

W stronę ciszy
(Eustachy Rylski)

Odwrócony
(Roman Wysogląd)

Oaza spokoju
(Kazimierz Orłoś)

Skądinąd – zamiast zakończenia

Nota odautorska